Vrijdag 13 augustus kregen we een verontrustend telefoontje van Durk, een doorplaatsouder uit Duitsland (zie foto). Zijn vriend, een dierenarts, had een Poitoumerrie gekocht die niet meer op kon staan, omdat hij hoopte dat hij haar kon helpen. Echter na 5 maanden haar dagelijks met een tractor te hebben opgehesen wilde hij haar euthanaseren. Durk wilde dat voorkomen en belde ons of wij wilden helpen. Op maandag 16 augustus kwam Uriël liggend in een trailer vanuit Duitsland bij ons aan. Haar uit die trailer krijgen was de allereerste uitdaging die we op ons pad kregen maar met vier man lukt het ons om Uriël omhoog te krijgen! We lieten haar meteen de weegschaal oplopen en de weegschaal gaf 390 kg aan wat voor een Poitou van haar maat, 1.45m schofthoogte te weinig is. Verder zagen en voelden we dat ze veel bespiering in de achterhand miste.

De volgende dag al kwam onze vaste Dierenarts Jan Voet voor Uriël. Jan deed verschillende tests om haar evenwicht te testen en het zag er eigenlijk allemaal niet zo slecht uit. Hij nam bloed af en stuurde het op voor een volledig onderzoek. Jan opperde voorzichtig dat het Rhinovirus neurologische aandoeningen kan veroorzaken naar de achterhand… Hij hoopte niet dat dat een oorzaak zou kunnen zijn. De bloeduitslag gaf helaas aan dat Uriël afweerstoffen had aangemaakt tegen Rhino dus dit zou een van de oorzaken kunnen zijn.

Vrijdag 20 augustus kwamen onze hoefsmid Leon en Tom van Zoggel om Uriël haar hoeven te verzorgen. Het is bekend dat Poitou’s zwakke hoeven hebben maar Leon en Tom konden Uriël complimenteren met haar goede hoefjes. Ze haalden er een flink stuk vanaf en Uriël kon weer goed uit de voeten… uhhh… hoefjes.

Maandag 23 augustus stond onze vaste tandarts Marcel Michielsen in de stal om Uriël’s gebit na te kijken. Uriël liet dit gewillig toe en ook Marcel gaf haar complimentjes voor haar perfecte gebit! Hij vijlde wat haken weg en hiermee was ook haar “eetgerei” weer perfect in orde!

Donderdag 26 augustus kwam eDigit (http://www.edigit.nl/) met de röntgenwagen het erf op gereden om röntgenfoto’s van Uriël haar rug te maken. Et werden 10 foto’s van haar rug gemaakt. Uriël onderging dit alles weer met een rust die heel erg bijzonder was. Ze ging in iedere gewenste houding staan die dierenarts Wouter Leenders nodig had om de juiste röntgenfoto’s te maken. De foto’s gaven aan dat er weliswaar een forse spondylose in de rug is wat echter niet zou moeten betekenen dat ze daarmee niet zelfstandig op kan staan.

Bezoekverslag: Ezel staat tijdens visite recht, staat en stapt stabiel. Conditie vrij mager, weinig bespierd. Röntgenonderzoek rug van schoft tot staart: onregelmatige aflijning doornuitsteeksels ter hoogte van schoft en rug. Deze onregelmatige aflijning is klinisch weinig relevant. Doornuitsteeksels ter hoogte van lendenen en heiligbeen niet afwijkend. Geen significante afwijkingen ter hoogte van facetgewrichten thoracaal.

Forse spondylose ter hoogte van thoracale wervels T8-T13. Met name ter hoogte van het ventraal aspect (onderzijde) van wervellichaam T12 is een forse mineralisatie en röntgenologisch onrustig beeld aanwezig. Meer naar craniaal is de nieuwvorming/mineralisatie gladder afgelijnd en het röntgenologisch beeld rustiger. Conclusie: aanzienlijke spondylose van de rug.

Maandag 13 september kwam onze vaste Dierenfysiotherapeut Femke van Hoeij (https://www.dedierenfysiotherapeut.nl/) om Uriël te onderzoeken. Anderhalf uur lang werd er gemasseerd, geknepen, gewiebeld, geduwd en getrokken aan Uriel en wat vond ze dat weer heerlijk! 😊

Er werden veel blokkades ontdekt, vooral in haar rug en achterbenen. Femke stelde een schema op met oefeningen die we dagelijks met haar moeten doen. Uriël geniet van de aanrakingen en er is nog niet één moment geweest dat ze niet mee wilde werken. En wij vinden het ook heerlijk om met Uriël te werken wat meteen een uurtje knuffelen en qualitytime is 😉

HOE GAAT HET MET URIËL

In de tussentijd heeft Uriël zich al prima in onze kudde ingeleefd.

Iedere ochtend om 7:30u krijgt zij haar 1ste bakje eten en haar medicatie. Haar paddock wordt opengezet en ze kan dan lekker gaan grazen in haar wei. We zetten haar ’s avonds namelijk in haar weitje direct aan de binnenplaats bij de ezels. Als zij dan ’s nachts zou gaan liggen kan ze dat in het stalletje doen of onder de overkapping zodat ze droog ligt als het zou gaan regenen. Als om 9:00u de vrijwilligers komen krijgt ze haar hooi dat ze dan opknabbelt en daarna gaat haar weitje open en loopt ze naar de grote ruif om daar samen met de kudde verder te ontbijten. Als de Paddock Paradise opengaat loopt ze gezellig met de ezels mee om haar rondes te lopen. Beweging is namelijk ook erg belangrijk voor Uriël. Door te lopen kweek je namelijk spieren.

We nemen haar ook regelmatig mee om een wandelingetje naar het bos te maken. Dan moet er wel een vriendje mee anders verzet ze geen stap 😊 Verder op de dag verzorgen we haar vacht en de wondjes die eronder zitten, Uriël transpireert namelijk erg veel waardoor er veel klitten ontstaan die haar huid beschadigen. We doen haar oefeningen, knuffelen met haar en sporen haar steeds aan om te bewegen.

En dan komt het moment dat Uriël wil rusten… liggend! Dat is het moment waarop wij dan weten dat we over een uurtje even flink moeten sporten! Uriël haar gewicht ligt momenteel op 425 kg, wat best wel een flinke klus is om op de benen te krijgen. We zien aan haar wanneer ze zover is dat ze op wil staan, ze moet het namelijk zelf echt willen en meewerken! Ze moet hierdoor ook steeds meer kracht in de achterhand krijgen. Dat is dan ook de reden dat wij geen takel of tractor gebruiken om haar overeind te helpen. Met deze hulpstukken hoeft zij zelf niets te doen en dat is nu juist niet de bedoeling 😉

De ene keer gaat het gemakkelijker dan de andere keer… We hebben onze weg gevonden hoe we haar het beste kunnen helpen en aansporen mee te helpen op te staan en toch is het iedere keer weer een euforiegevoel als ze weer staat en we haar benen masseren om het “dove” en tintelende gevoel eruit te masseren wat ontstaat als je wat langer ligt. Uriël wandelt dan na een paar minuten weer rustig weg alsof dit de normaalste zaak van de wereld is om zo op te staan 😊

Wij blijven moed houden dat Uriël zover hersteld dat ze zelfstandig op kan staan en Uriël vecht met ons mee!

Update 19-10-2021: Vanaf 20 september heb ik (P-P, zie foto hierboven) een vertrouwensband met Uriël opgebouwd. In principe ben ik met haar in gesprek gegaan en haar verteld dat ik niet langer (met vijf man) haar ga optillen, op onze voorwaarden. Ik heb geprobeerd haar duidelijk te maken, dat zij het kan. Dat wanneer ze echt wilt, zij met weinig hulp kan opstaan en dat ik er voor haar zal zijn. Ik ben vanaf die dag, wanneer ze ging liggen, bij haar gaan liggen. Met haar gebabbeld, haar gemasseerd, gekroeld, geknuffeld. Maar ik ondernam niets, tot dat zij aangaf dat ze wilde opstaan. Om een lang verhaal kort te maken: zij begreep het. En ze vertrouwde mij. Langzaam en voorzichtig gaf ze aan dat ze wilde opstaan. Ik heb haar voorbenen gestrekt naar voren, haar achterbenen tegen haar onderlijf aan gedrukt en toen ben ik haar gaan wiegen. Wiegen om haar achterlijf boven haar achterbenen te krijgen. Toen dat gebeurde, kwam ze van voren omhoog, door met haar voorbenen naar achteren te stappen, tot ze op haar kont zat. Toen heb ik haar geholpen, de achterkant omhoog en naar voren te duwen ... en ze stond. Alleen met mijn hulp! 😢 Wat een fantastisch moment was dat! Sindsdien staat Uriël op, alleen met mijn ondersteuning. Mijn hulp. Zolang zij maar de keuze maakt.

Vervolg update 19-10-2021: Een vrijwilliger zei eens dat je niet voor een ezel zorgt, maar dat je een relatie met haar aangaat. P-P is werkelijk een relatie met Uriël aangegaan. Maar een relatie is gebaseerd op vertrouwen...

28 september zijn P-P en Jacqueline twee weken op vakantie gegaan. Direct liet Uriël op alle manieren merken dat ze geen vertrouwen in haar omgeving had. De vrijwilligers die er twee weken alleen voor gestaan hebben, hebben het serieus moeilijk gehad en de hulp van buurman Harry was vaak noodzakelijk. Uriël wilde niet. Vertrouwde niet. Was depressief. Dat de band tussen P-P en Uriël zó sterk was en zoveel impact zou hebben, hadden wij nooit verwacht. Op het moment dat P-P zijn bruine kop liet zien, veerde Uriël weer op en was alles weer goed.

Elke dag sindsdien staan ze met z'n tweeën op. Soms liggen ze een tijdje, soms een uur. Wanneer Uriël uitgerust is en gerold heeft zoals zij graag wil, dan staan ze op met schijnbaar heel weinig moeite. P-P leest haar steeds beter en het gaat steeds gemakkelijker. We hebben besloten dat P-P nooit meer op vakantie mag 🤣. Nee, de vooruitgang is zodanig dat Uriël bijna genoeg vertrouwen heeft om zelf op te staan. Dat zou het mooiste vooruitzicht zijn!

Voor meer foto's: kijk naar haar fotogallerij of naar haar filmpje op ons YouTube kanaal.

Hier het nieuwste filmpje op YouTube! 

25-10-2021: Jacqueline helpt Uriël voor het eerst zonder andere hulp overeind! Het is niet meer alleen afhankelijk van P-P, wat hij stiekem misschien wel een beetje jammer vindt.

8-11-2021: Omdat bloedonderzoek aanwees dat Uriël een piek had op Cushing, zijn we direct gestopt met alle andere medicatie en begonnen met de medicatie voor Cushing. Echter onmiddellijk merkte P-P een enorm verschil in de motivatie van Uriël om op te staan. Ze ging telkens weer plat liggen en het was een moeilijke week. Na twee dagen duidelijk mindere motivatie zijn we in eerste instantie weer gestopt met de Cushing medicatie. We zijn nu vier dagen verder en de laatste twee dagen gaat het weer zo goed, als dat het voor de Cushing medicijnen ging. Gelukkig! Vandaag hebben we weer bloed laten prikken om te checken of de extreem hoge Cushing waarden misschien eenmalig waren of dat ze daadwerkelijk Cushing heeft. In het laatste geval gaan we heel geleidelijk en met heel kleine dosissen beginnen.

1/12/2021: Allereerst: geheel gestopt met de Pracend. Sindsdien gaat zij weer vooruit. Door het Cushingmedicijn waren we eigenlijk weer terug bij af en de verbetering gaat langzaam. We zijn toch wel bijna weer op het punt van voordat we met de Pracend begonnen waren. Vandaag een nieuw hoogtepunt: het dreamteam van de woensdag (vrijwilligers) is het gelukt om Uriël overeind te krijgen. Dus zonder hulp van P-P. Wel door middel van een oude tool die gebruikt werd om glazen platen te dragen. Maar ze hebben Uriël goed gelezen, exact het juiste moment getroffen en toen hebben Vera W en Natasja Uriël overeind geholpen. Dit is een fantastisch hoogtepunt! Ook heeft ze vandaag een nieuwe regendeken gekregen. Jacqueline heeft die gehaald ... vandaar de kleur 🤣

10/12/2021; Met Uriël gaat het serieus goed. Ze zit steeds lekkerder in haar vel, wordt sterker met een steeds sterker eigen willetje ❤️ Het opstaan lukt nog niet zelf, maar de routine wordt steeds stabieler. Steeds meer vrijwilligers nemen de tijd om haar te lezen, om zo het juiste moment van ondersteuning te vinden. We hebben op dit moment ook vier stagiaires die samen met de vaste vrijwilligers haar dagelijks helpen opstaan (met de tool die we hebben). Soms is het te onrustig en is er niemand die echt even contact met haar maakt. Verbinding. Dat is het moment dat P-P even iedereen wegstuurt, waarna hij en Uriël even met elkaar bezig gaan en zij vaak na vijf minuten al met zijn hulp opstaat. Maar het gaat steeds beter en het is heerlijk om steeds meer identiteit waar te nemen. We houden wel van een beetje ondeugd. 

Wanneer de vier stagiaires haar aan het masseren zijn, ligt ze bijna glimlachend te kijken. Je denkt toch niet dat ik nu ga opstaan, hè? 🤣

21-12-2021; Nog even wat mooie foto's van vandaag.

Nee er is niets aan de hand. Ze ligt gewoon heerlijk te genieten in het winterzonnetje.

5-01-2022; Do you believe in miracles? Wij wel! EEN KERSTCADEAUTJE: URIËL MAG BLIJVEN!

Omdat Uriël zo’n enorme impact heeft op alle mensen die haar ontmoeten en die met haar werken, zijn wij enorm blij met het feit dat ze hier mag blijven staan (of liggen )! Waarschijnlijk zouden alle vrijwilligers Uriël stiekem gegijzeld hebben, als we weer afstand van haar hadden moeten doen

Het volgende wonder gebeurde, nadat P-P dit met haar besproken had. In de weken daarna gebeurde het: Uriël stond voor de eerste keer zelfstandig op! Ze heeft een trucje gevonden, door eerst op haar voor knieën te gaan zitten, dan de achterkant omhoog te brengen en met een hupje op haar voorhoeven te springen. We hebben hier meerdere filmpjes van gemaakt, maar het mooiste filmpje is dat het de stagiaires lukt, op hun laatste stagedag. Die uitbarsting van emoties en euforie is onbeschrijfelijk. Je vindt dit filmpje op Facebook en de bewerkte (minder pure) versie op YouTube.

Uriël, weten wij nu, heet officieel Urielle de Gibaudiers en is geboren op 8-4-2008 in Breuil-Chaussée, Frankrijk. Daar heeft ze tot 2016 gewoond en is toen van de radar verdwenen (reizend circus). Begin 2021 heeft een dierenarts uit Duitsland haar gekocht, omdat ze niet meer kon opstaan en hij hoopte dit te kunnen verhelpen. Echter na een half jaar proberen, wilde hij haar laten inslapen.

17-01-2022; Nadat Uriël een trucje gevonden had om zelfstandig op te staan (zie filmpjes op Youtube en Facebook), heeft ze dat twee weken volgehouden. Echter na die twee weken zakte het weer in en waren we weer terug bij opstaan met P-P of met de vrijwilligers door middel van de tool. Nu zijn we weer twee weken verder en er zit vooruitgang in, maar traag. De afgelopen vier nachten was ze 's ochtends in de stal gaan liggen (wat erg onhandig is om haar te helpen opstaan) en ging s'middags weer liggen en moest door P-P weer overeind getild worden. Wat hier de oorzaak van is weten we niet zeker. Ze had geen grasbrokken meer en misschien had dat invloed. Dus weer grasbrokken besteld en die geven we nu weer bij. Het is een continu finetunen van voeding en medicatie, maar we blijven doorgaan. De laatste dagen gaat het weer iets vooruit, dus daar ben ik super blij op.