Diva

En wat een Diva is ze!

Eind juni kregen we een bericht van Puck, de dierenarts uit Duitsland waar ook Uriël vandaan kwam. Hij had ons gevolgd en gezien wat een fantastische dingen wij met Uriël bereikt hadden, tegen alle verwachtingen in. Hij had weer een Poitou merrie die er slecht(er) aan toe was. Ze had toen ze bij hem aan kwam een ernstige wond aan haar achterpoot, waar de maden al in zaten, was sterk vermagerd en veel bespiering kwijt geraakt. In de eerste weken kon ze een paar keer niet zelfstandig opstaan en hij vroeg ons of we haar tijdelijk konden trainen en voeden hier, om haar daarna weer terug te brengen.

We waren het met hem eens, dat wij Diva zouden kunnen helpen. We waren het alleen niet eens met de gedachte om haar na 3 maanden weer af te moeten geven 😱 Je gaat je zo sterk hechten aan zo'n pracht-ezel! Onze voorzitter besloot om de 5 uur naar Diva te rijden. Poitou's zijn erg kostbaar, maar omdat Diva op de Ezelshoeve meer, betere en intensievere zorg en training kan krijgen dan dat hij haar daar kon bieden, en om een lang verhaal kort te maken: op de terugweg stond Diva in de ambulance, wat maar net paste 😅

Diva op de hoeve

Op donderdagmiddag is ze gearriveerd en op vrijdag morgen is P-P al met haar gaan wandelen, over het parcours en langs de wei waar de ezels stonden te grazen. Ze liep nieuwsgierig het gehele parcours af, de stal door, via de koer weer terug en bij de 2e keer dat ze langs de wei met de ezels liep, stapte ze de weide in. Zij liep tussen de kudde door, alsof ze niet beter wist en de kudde keek even naar haar en graasde weer verder (alsof Uriël weer terug was). Totale rust. Mona was als enige wat nieuwsgierig en beschouwt Diva ook als haar persoonlijke vriendin. Met als gevolg dat ze na een paar dagen hengstig werd ... en Diva ook. Dit is een goed teken: haar hormoonhuishouding werkt en zij ziet de andere, kleinere ezels ook echt als soortgenoten. En door haar hengstigheid begonnen de jonge gasten uit de kudde ook ineens interesse in Diva te hebben!

Het is zo mooi om te zien dat Diva totaal niet door heeft dat ze zo groot is. Wanneer alle ezels aan de grote ruif staan te eten, dan laat ze zich door elke ezel nog wegjagen. Othello en Alberto zijn redelijk voergevoelig en hebben de neiging om een stukje van de ruif te claimen. Diva gaat dan 'zielig' op een afstandje staan kijken. Dus we zijn haar elke dag bewust aan het leren om tussen de andere ezels aan de ruif te staan en het gaat elke dag beter. 's Avonds gaat ze terug naar haar weitje want Poitous moeten onbeperkt hooi hebben, in tegenstelling tot de andere ezels. Dus 's avonds en 's nachts kan ze onbeperkt eten, wat ze ook doet en overdag staat ze in de kudde. De wond aan haar achterbeen wordt elke dag goed verzorgd en daarom draagt ze nu één fuchsia roze kous.

Nieuwe dag-beheerder

René, al geruime tijd een zeer gemotiveerde vrijwilliger is deze maand de nieuwe dag-beheerder geworden voor de dinsdagen en vrijdagen. Gefeliciteerd! En je doet het top!

Nieuw op de hoeve

Ozzy en Bono

WELKOM OZZY & BONO 🤘🏼
6 juli haalden we Ozzy en Bono op in Langeweg. Bono was tot voor kort nog een echte hengst en pas 6 weken geleden is hij een “JeWeetWelEzel” geworden. Daarom blijven deze 2 mannen voorlopig nog even apart in een weitje. Ozzy is een rustige kerel en lijkt het sowieso wel fijn te vinden dat Bono geen hengst meer is 😉 Beide ezels zijn schijnbaar al op leeftijd. Afgelopen donderdag was onze vaste tandarts Marcel Michielsen er om onze gehele kudde na te kijken en zo nodig te behandelen 🦷 Ozzy en Bono zijn beiden rond de 25 jaar. Op de foto hieronder: Ozzy links (lijkt op Onyx) en Bono rechts.

Ricky en Ivy

GROETEN OET LIMBURG 😁
14 juli haalden we Ricky en Ivy op in Zuid-Limburg. Ivy is wat schuw en moeilijk toenaderbaar, maar dat komt wel goed als ze eenmaal in de kudde staan. Ricky is wat mager en Ivy (wat) te dik, maar ook dat komt wel goed. Eerst maar eens even wennen aan het Brabants dialect en dan gaan we lekker met jullie aan de slag 🥰
Op de foto hieronder zie je links de wat schuwe dame Ivy en rechts dus Ricky. Mijn vrijwilligers geven al aan dat ze beiden steeds toenaderbaarder zijn en zelfs al komen knuffelen 🤗

Ons laatste grote project

De oude inloopstal is gerenoveerd tot stageverblijf, winkel, entree en kantoor. En ... is bijna klaar.

Het stageverblijf is in principe klaar en we hebben besloten dat we, wanneer we geen interne stagiaires hebben, het verblijf gaan verhuren aan bezoekers die een ezel-experience willen boeken (twee dagen, met wandeling, ezelverzorging, knuffelen én overnachting). Het stageverblijf heeft 2 stapelbedden en een tweepersoons slaapbank. Hieronder wat foto's waar we heel trots op zijn!

Poitou's in het algemeen

Poitou's zijn een heel oud, Frans ezelras. Dit ras is Frans erfgoed en werd tijdens de 1e wereldoorlog ingezet om muildieren te kweken. Echter eind vorige eeuw was de Poitou bijna uitgestorven (nog maar 40 hengsten wereldwijd) en zijn er een aantal initiatieven gestart om het ras terug te kweken. Veel hebben het ras verzwakt, maar de officiële terugfok gebeurde met de grote Portugese ezel. Het veulen van beide was dan 50% Poitou en 50% Portugees. Door dit veulen dan weer met een volle Poitou te kruisen, dan was dat veulen 75% Poitou. Na 6x opnieuw kruisen met een volle Poitou wordt het zesde generatieveulen weer 100% Poitou. Nu zijn er ruim 450 Poitou's wereldwijd, maar er worden te weinig veulens geboren. Dit is mede door Covid omdat hengsten of merries niet meer getransporteerd mochten worden. Het is cruciaal dat er meer goede fokkers en dierenartsen zich inzetten om het ras te laten voorbestaan! Op de grote foto hieronder zie je een volwassen Poitou merrie, met de lange dreadlocks. Dat hebben ze dus niet allemaal in die mate, maar ze zijn altijd vervilt.