Over hoe ZEN het af en toe kan zijn ... en wortels uiteraard.
Nieuwsbrief juni 2022

Een rustige maand

Nieuwsbrief-technisch duurt een maand van de 23e tot de 23e en deze afgelopen periode was rustig, in vergelijking met de eerste maanden van dit jaar. An sich kwam dat wel goed uit omdat één van onze beheerders op vakantie was, Jacqueline door rugklachten uitgevallen was en een andere beheerder afscheid nam. Het gevolg daarvan is dat onze voorzitter vijf dagen per week de rol van beheerder op zich nam en dan is het fijn als er niet tegelijkertijd allerlei 'zware gevallen' zijn, die al zijn tijd in beslag nemen.
Er zijn deze maand geen nieuwe ezels binnengekomen en alleen de logeerezels Jules en Jimmy zijn terug naar hun eigenaren vertrokken. Het was veelal prachtig weer en de ezels waren heerlijk rustig. Onze filmpjes op Facebook en op Twitter werden bijna saai 😂. Gelukkig hebben we onze hooligans, Arthur en Lancelot, nog die altijd wel voor enige ambiance zorgen. Helemaal toen we voor de eerste keer Robin en Paultje in de kudde brachten, zie hieronder.
Maar soms is het leven gewoon helemaal goed zoals het is: ZEN 🙏🏼

Michaël en Alberto

Omdat we geen nieuwe ezels hebben binnengekregen en weinig doorplaatsingen hadden, hebben we in deze nieuwsbrief wat meer ruimte om updates te geven over hoe het gaat met de ezels, die zo slecht binnenkwamen, zoals: Michaël en zijn vriendje Alberto. Michaël die meer dood dan levend binnenkwam. Zoals in de vorige nieuwsbrieven te lezen is, had Michaël vanaf de seconde dat hij in onze wei lag het vertrouwen dat het goed zou komen. Je zag het in zijn ogen en vanaf die dag (11 januari) is hij serieus elke dag vooruit gegaan. Hij begint steeds meer op krachten te komen en ondanks dat hij er nog zeker niet is, is hij nu al de grootste ezel in onze kudde. Hij heeft van Uriël een dankbaarheids-knorretje overgenomen en het is zo leuk om hem te horen knorren, wanneer we weer met voer aankomen.

Ongeveer drie weken geleden hebben we Michaël en Alberto overdag in de kudde gelaten. 's Avonds gaan ze nog lekker naar hun weitje voor hun welverdiende rust. Maar ze doen het super samen in de kudde. Ze scharrelen veel en 's middags staan ze samen met alle andere ezels heerlijk te grazen op de wei die dan open is. Alle ezels accepteren hen. Er is totaal geen onrust en zelfs zijn 'heupafwijking' is steeds minder zichtbaar. Alberto is en blijft een lieverd en hoewel ze ook vaak afzonderlijk in de kudde verkeren, zoekt hij zijn vriendje toch telkens weer op. Een prachtig duo en fantastisch hoe Michaël nog steeds elke dag vooruit gaat. Een fantastisch voorbeeld van de veerkracht van een ezel!

Robin en Paultje

Om maar in dezelfde adem door te gaan: sinds deze week laten we Robin en Paultje ook overdag bij de rest van de ezels. Dit was even spannend, omdat Robin en met name Paultje best wel sterke karaktertjes waren en zijn. Robin en Paultje waren drie, vier jaar geleden onze 'hooligans'. Ze waren altijd aan het rotzooien en aan het stoeien samen. Echter in hun afwezigheid zijn er twee nieuwe hooligans gekomen: Arthur en Lancelot. Het was voor ons heel spannend hoe deze ezels zich ten opzichte van elkaar zouden verhouden 😱

Paultje is al sterker dan Robin en dat merk je ook in de kudde. Paultje heeft samen met Lancelot en Arthur nogal een keer het hele parcours afgerend. Dit is goed voor Paultje, omdat hij last heeft van zijn patella fixatie (en -luxatie). Door veel te rennen bouwt hij meer spierkracht op, waardoor hij er minder last van krijgt. Maar het is leuk dat er een soort van gelijkwaardigheid tussen hen is. Paultje is nog niet zo sterk als hij was, maar hij is natuurlijk wel vijf jaar ouder.
Robin werd gewoon geabsorbeerd door de kudde. De meeste ezels in de kudde kenden Robin en Paultje natuurlijk nog van drie jaar geleden, maar het was alsof de kudde ook door had dat Robin nog verzwakt is. Hij doet het super tussen de andere ezels, maar er waren minder 'wildwest-taferelen' dan met Paultje. Zeg maar gerust: geen. 's Avonds geven ze eigenlijk aan dat ze in de kudde willen blijven. Dit houden ze vol, tot we met het bakje voer aankomen. Dan willen ze toch heel erg graag terug naar hun weitje, waar ze samen met Rafaël staan.

Lola update

Onze nieuwe stichtingshond Lola begint zich een echte ezel te voelen. Heel vaak is ze door de tralies aan het neuzelen met Onyx, Max, of één van de andere ezels. Waar in het begin de ezels nog van haar schrokken, zijn ze nu al zo gewend dat wanneer Lola 'per ongeluk' zich tussen de ezels begeeft, de ezels totaal rustig blijven en alleen naar haar kijken of aan haar snuffelen. Lola heeft nog een voorkeur voor kleine ronde ezelcadeautjes 💩, maar dat leren we haar nog wel af 🙄Lola is nu al ruim vier maanden en lijkt elke dag wel te groeien.

DOORGEPLAATST

Jules en Jimmy

4 juni hebben wij de logeerezels Jules en Jimmy weer terug gebracht naar hun huisje (weitje). Hun baasje was terug van de fietstocht naar zuid-Frankrijk. Jules en Jimmy hebben het enorm fijn gehad op de Ezelshoeve, hoewel ze nooit in de kudde gestaan hebben. Ze vonden het heerlijk om al die ambiance om hen heen te hebben en ze zullen echt wel even moeten wennen om het zonder al die andere ezels om hen heen te moeten doen. Maar ze waren ook wel weer erg blij om thuis te zijn. Op de foto hieronder: Jules links.

De hoefsmid kwam langs

11 juni kwamen de hoefsmeden Leon en Tom van Zoggel langs om de hele kudde te bekappen. Omdat door omstandigheden de vorige keer wat naar voren getrokken was en deze keer wat naar achteren, was de periode duidelijk te lang. Met name in de lente groeien de hoeven harder dan in de rest van het jaar. Het gevolg was dat er bij bijna alle ezels erg veel vanaf moest, waarna veel ezels last hadden van hun nieuwe stand. We willen hierbij nogmaals benadrukken dat het zo belangrijk is dat de ezels elke tien weken bekapt worden, met name in de lente en de zomer.

Onze hoefsmeden

Meerdere ezels hebben (vanuit hun vorige leven) een hoefsmid trauma 😣 en hoewel Leon en Tom super goed en lief met de dieren omgaan, was onze ezelfluisteraar nodig om een aantal van hen te overtuigen dat het allemaal goed zou komen. Met name Toontje (zie foto), Max en Isabelle hadden dit steuntje in de rug nodig. Uiteindelijk komt het dan altijd goed.

Of je wortels lust ...

We hadden op Facebook en Twitter een bericht geplaatst over adoptieouders die worteltjes voor heel de kudde hadden meegenomen. Het filmpje dat Inge van der Feer de wortels aan het voeren was, midden tussen al die gulzige ezelsnoetjes, werd zo leuk gevonden, dat er in de dagen daarna steeds meer adoptieouders langskwamen om de ezeltjes met wortels te verwennen.

Maar wat we niet verwacht hadden is dat daarna een anonieme donateur ineens een paar dozen met wortelen en rode bieten liet bezorgen! Dit was echt fantastisch en hier zijn we enorm blij mee. Maar je hebt altijd de overtreffende trap: ineens stond er een vrachtwagen voor de deur ... Een pallet met 40 zakken, oftewel 800 kg wortelen! 😱 Echt een fantastisch initiatief, maar 800 kg wortelen is wel erg veel en ezels mogen zoveel suikers eigenlijk helemaal niet hebben. Het zijn een beetje de suikerfeesten voor ezels geworden en elke dag proberen we een hele zak te verdelen over de kudde. We hebben geen koelkast waar we zulke grote zakken in koel kunnen houden! Mochten er nog lezers zijn die voor hun dieren wortelen kunnen gebruiken: kom alsjeblieft een zak halen, voor ze vergaan zijn!

Adopteren ... wat is dat?

In België denkt men bij adoptie vaak aan doorplaatsing, of ten minste wat wij met doorplaatsing bedoelen. Wanneer je bij het dierenasiel een kat adopteert, dan krijg je die kat in beheer. Bij ezels of bij ons is dat anders. Wanneer je een ezel adopteert, dan steun je in het algemeen het goede werk dat wij doen en één ezeltje in het bijzonder. Wanneer je ezels wilt houden en op zoek bent naar een herintreder, naar één van onze ezels, dan heet dat doorplaatsing.
Wat is er nu zo leuk aan om adoptieouder te zijn van een van onze ezels?! Los van het leuke adoptiepakket wat je krijgt, kan je te allen tijde jouw ezeltje komen bezoeken om te knuffelen en te borstelen😊 En je bent uiteraard een enorm succes wanneer je dan 🥕🥕meeneemt voor alle vriendjes.

Adoptie

Rolstoeltoegankelijk

Wij krijgen nog al eens de vraag of wij rolstoeltoegankelijk zijn. Nou, volgens Othello's nieuwe vriend Robin wel 😊Uiteraard is het wat hobbelig en bobbelig en all terrain tires zijn handig 🤭 Maar tot nu toe is het nooit een probleem geweest, dus kom gerust langs en geniet van de ezels!
Eigenlijk kwam Mens Robin om Ezel Robin te ontmoeten, maar Othello stal de show en besloot meteen dat Mens Robin zíj́n vriend moest zijn. Ook goed Othello, Robins hart is groot genoeg om jou én ezel Robin lief te vinden ❤️
Zie grote foto hieronder.

Bedankt!

Onze dank gaat uiteraard uit naar alle worteldonateurs! Maar ook naar al die bezoekers, die soms van heel ver komen om toch een keertje ondergedompeld te worden in ezelliefde. Opa's en oma's die met hun kleinkind uren tussen de ezels verblijven, adoptieouders die hun adoptie ezel komen bezoeken. Dit is waarvoor wij het doen!

P.S. Hulp voor mishandelde, verwaarloosde, zieke en oude ezels blijft nodig. Ook in Nederland. Dat zie je wel aan Michaël, Robin en nu ook Paultje. Help alsjeblieft mee met een gift, of nog leuker: neem een (financiële) adoptie! Hiermee verbind je jezelf aan één specifiek ezeltje ❤️

     

Anbi
Stichting de Ezelshoeve, Goorweg 3, 5111CR Baarle-Nassau, T: +31 627 136 736,
KvK: 18077520 - IBAN: NL88 RABO 0105 5492 15 - BIC: KREDBEBB
ezelshoeve@hotmail.com | www.ezelshoeve.nl
Bekijk de webversie - Voorkeuren beheren of uitschrijven