Over zomerse dagen en een derde pacemaker voor Dio
Nieuwsbrief juli 2024

Vliegen wegslaan

Het is eindelijk zomer en stabiel mooi weer. Maar bij het schrijven van deze nieuwsbrief heb ik de keuze: typen of vliegen wegslaan. Datzelfde geldt voor de ezels. Je ziet de staartjes druk heen en weer zwiepen om de vliegen weg te houden. Omdat er koeien naast onze weiden staan hebben we meer last van vliegen, maar ik ben allang blij dat we geen paarden naast ons hebben. Dan zat je voortdurend met die dazen (steekvliegen) en die zijn nog erger.
Mocht het iemand opvallen: de nieuwsbrief is een week later dan gepland, maar tsja, je kunt het maar druk hebben. Dus sorry voor de mensen die vorige week in spanning zaten te wachten op deze nieuwsbrief. Wat in het vat zit verzuurt niet. Vorige maand is onze nieuwe sproei-installatie geplaatst, maar tot heden was er nog weinig reden om te sproeien. Zoals de voorspellingen voor de komende weken zijn, kunnen we hem binnenkort gaan uittesten. Want zoals altijd in Nederland is het hollen of stilstaan. Te veel water of te weinig water.
Deze maand stond voor ons in het teken van Dio. De lead van zijn tweede pacemaker werkte niet meer goed en dat werd op afstand geconstateerd door Prof. Dr. Gunter van Loon van de UGent. Voor hem is Dio net zo belangrijk als voor ons en toen hij terugkwam van vakantie heeft hij meteen een operatiedag gepland. Dus brachten we Dio naar de UGent, samen met zijn vriendje Buddy Joe. Lees verder hierover in deze nieuwsbrief. Veel plezier.

De hondjes arriveren

Macho, ChiChi en Dushi zijn als eerste aangekomen op de Ezelshoeve. BonBini kwam een paar weken later. De grootste test was Lola. Hoe zou deze grote pup reageren op de nieuwe hondjes, Nou Lola was die lieve sociale grote bulldozer, die ze altijd is. Vanaf het eerste moment waren ze welkom, zolang we Lola maar het gevoel bleven geven dat zij nummer één is. En dat is niet moeilijk want dat is ze.
Op het moment van schrijven hebben ze alle vier al een gouden mandje gevonden 🙏🏼

Bruno, Tessa, Donkey en Anna

En toen was het moment daar dat deze vier naar hun nieuwe adresje gingen. Het was even spannend, want het zou de eerste keer worden dat we 4 ezels tegelijk in de Ambulance zouden vervoeren en dat ging feilloos! Hun nieuwe adresje aan de kust van Noord-Holland is een prachtige plek en alles was klaar om ze te ontvangen. Ook het ontvangstcomité 🤗

Liv graast van boven

Mooie Liv is altijd net even anders dan onze andere ezeltjes. Flessenveulen, Poitou en pubertijd maken haar natuurlijk een bijzondere meid. Waar alle ezels lekker grazen, snoeit zij de Lindeboom aan de onderkant. Omdat ze zo groot is kan zij bij de takken, waar de andere ezels niet bij kunnen. Er zijn wel ezels zo slim om haar bij te staan. Of beter gezegd: om bij haar te staan. Wanneer zij een tak naar beneden trekt, valt er altijd wel iets mee te snoepen.

Kuddeleider Melchior

Toen er nog (wilde) ezelkuddes in de natuur bestonden, toen leidde een alpha merrie de kudde naar het eten, terwijl de hengst achteraan liep om de kudde te beschermen. Een kudde bestond uit zo'n 10 tot 14 dieren. Onze kudde is uiteraard geen natuurlijke kudde meer. Bij ons is Melchior de rustige kuddeleider, die een kudde van 40 ezels naar het voer leidt. Of het nu op het parcours is of 's avonds naar de grote ruif, Melchior loopt voorop en geen ezel twijfelt daaraan 💪🏼

Roos en Margriet

Wanneer wij ezels doorplaatsen dan blijven ze onder onze vleugels. Dus wanneer er ooit iets gebeurt, dan moeten ze terug naar de Ezelshoeve. Zo ook Roosje en Margriet, die wij 12 jaar geleden doorgeplaatst hadden. Door omstandigheden konden ze niet langer blijven waar ze stonden en kwamen moeder Margriet en dochter Roosje weer thuis.

In de dagen daarna plaatsten we Roosje en Margriet in de kudde. Roosje bleek stoer genoeg, maar Margriet vond het allemaal nog te eng en daardoor aten ze niet goed. Toch maar besloten om ze nog een tijdje apart te houden, samen met ... zie verderop.

Lena gaat naar Toontje

Het maatje van Toon was overleden en Toon bleef treurend achter. Bruine Lena moest to the rescue. Lena is een heel evenwichtige dame, die niets meer 'te leren had' op de Ezelshoeve. Maar Lena was hengstig op het moment dat we haar naar Toon brachten. Ik had hem al gewaarschuwd dat ik een cadeautje voor hem had, maar een hengstige merrie was wel boven alle verwachtingen 😅

Franse Lea en Liesje

Met Franse Lea en Liesje gaat het super. De nieuwe eigenaren gaan heel vaak met hen lopen in het nabijgelegen duingebied. Terwijl zij van hun lunch genieten scharrelen de ezels gewoon heerlijk rond en lopen nergens meer heen. Wat een leven hebben die twee 🥰

Welkom ezels van 't Ezelbruggetje in Bleiswijk

Welkom Victor, John, Greetje en Kiki. De kinderboerderij in Bleiswijk ging sluiten en alle dieren moesten naar een nieuw adresje. Omdat Victor en John al heel oud zijn (28) mogen ze hier met pensioen gaan. Gre en Kika, die wij Greetje en Kiki hebben genoemd, zijn volle zussen en een stuk jonger. Zij zullen binnen afzienbare tijd nog wel een nieuw adresje vinden. De vrijwilligster die heel haar leven voor die schatten heeft gezorgd vond het heel erg, maar ze is ondertussen al gelukkig hier geweest om ze te bezoeken. Altijd welkom! En zo hadden we weer vier ezels in de ambulance. Op de foto vlnr Victor, Kiki en John (moorkopje). Greetje staat achter Victor. Welkom schatten.

Cis naar haar eigen kudde

Eén van een kudde van 4, die we 9 jaar geleden doorgeplaatsten was over de regenboogbrug gegaan. Toen zochten ze een pittige dame als nieuw maatje, met name voor kleine Jerry. Een pittige dame? Cis dus. Cis was ondertussen lekker in balans gekomen, al meermaals hengstig geworden en dit gezin weet hoe je met stoere ezels om moet gaan. Ze hebben Abu en Jasmine, twee grote fiere ezels en Jerry een kleiner ruintje. Nadat we Cis daar plaatsten vond ze het wel even moeilijk dat de baas weer wegging zonder haar. Maar in de kudde doet ze het prima en die heeft ze zo om haar hoefje gewonden. Stoere Cis.

Wonderboy Dio

Dio is 12 jaar geworden deze maand, waarvan 11 met zijn pacemaker(s). Maar prompt ging het niet goed met die pacemaker, of beter gezegd met de lead. Er zat een breuk in de lead en zijn pacemaker was op de veiligheidsmodus gegaan, oftewel deed het continu. Dit is niet goed en hierdoor gaat de pacemaker ook maar kort mee. Professor Dr. Gunter van Loon van de Universiteitskliniek in Gent had meteen na zijn vakantie ruimte ingepland voor onderzoek en een operatie.

Dio arriveerde in Gent onder een prachtige dubbele regenboog. Wetend dat Dio vernoemd is naar Ronnie James Dio, zanger van Rainbow, was dit een magisch moment. Hij was al zovaak daar geweest, dat hij meteen de ingang wilde instappen. Maar omdat daar een paard met haar veulen stond, moesten ze om het gebouw heen, via een andere ingang naar binnen. Omdat we Dio niet wekenlang alleen willen laten staan ging er een vriendje mee, namelijk Buddy. Zie foto bovenaan de nieuwsbrief.

Dio: de operatie

Het team heeft 6 uur lang geopereerd op Dio. Het was dusdanig vermoeiend dat een deel van het team wilde opgeven, maar de professor wilde toch nog even doorgaan en toen lukte het. De nieuwe pacemaker en lead zaten goed op hun plek. Alleen toen ze hem testten, sprong de oude pacemaker ook meteen weer aan. Dat was wat teveel van het goede, dus toen moesten ze die weer deactiveren. Maar uiteindelijk is het een wonderlijk succes. Dio moet daar nog een paar weken blijven omdat hij onder kritisch toezicht van de professor staat.

Dio: de nazorg

In de dagen daarna ging Dio goed vooruit, maar er waren ook tegenslagen. Er kwam nog steeds vocht uit de pocket en dat is niet goed. Verder kreeg hij ineens weer koorts. Maar een dag verder was het alweer beter. Het blijft echt een wonderboy, die Dio. Hij krijgt ook de meeste bezoekers van alle zieke dieren daar, zoals Els Vandenbergh (vrijwilligster) hierboven op de foto en ook Nele Maton kwam met worteltjes langs. ❤️

El Niño in de wind

Met Quincet en En Niño gaat het goed. Ze zijn de beste vrienden en waar Quincet heel erg veel aandacht heeft voor Liv en eigenlijk voor alle hengstige dames, is El Niño totaal rustig. De storm is bedaard. Maar wanneer het weer eens stormt in de weides, dan staan de heren heerlijk buiten. Die waaien niet om met hun ruim 400 kilo. Omdat El Niño een andere, langere vacht heeft dan Quincet, golft zijn haar in de wind. Hans Klokken noemen wij dat.

Toen El Niño 23 jaar werd, hadden we Pierrick er ook bij uitgenodigd. Pierrick is 21 jaar oud, maar oogt veel ouder dan El Niño en Quincet. Quincet is de jonge blom van het stel, met zijn 20 jaar. Maar het is ook de enige hengst nog en aan het einde van het feestje was er een ouderwetse kloppartij en dan merk je het krachtverschil tussen Pierrick en Quincet. 'Oude Pier' blijft maar gewoon met Liv in de kudde. Tijdens het eten ging het nog goed, maar als ze teveel op hebben ... 🤗

Prachtig filmpje op YouTube

Patrick Crooijmans van VdDMedia heeft een supergaaf filmpje gemaakt toen hij hier was. Onder de titel "Vandaag de dag; met de camper op pad" heeft hij heel veel filmpjes op internet. Het filmpje over de Ezelshoeve duurt 16 minuten en is te vinden via de link (klik op de foto). Patrick en zijn vrouw hebben meteen Liv geadopteerd en in de foto staat hij zijn adoptiekind te filmen.

Het is weer speelweer

Eindelijk is het weer mooi weer! En prompt zie je alle ezels weer spelen. De oudgedienden en vaste vrienden vinden elkaar onmiddellijk weer. Kleine Jantje en Don, Kastaar en Dio, Michaël en Alberto, Lancelot en ... iedereen. Zoals al een keer gezegd: een paar van Lancelot's hersencellen staan altijd in de speelstand en hij heeft hiermee een belangrijke rol in de kudde. Laatst kreeg hij zelfs Liv aan het spelen 😱 Maar één van de leukste beelden is toch Jantje en Don. Kleine Jantje domineert grote Don en probeert boven hem uit te komen. Maar als Don dat bij hem probeert te doen moet hij door z'n knieën 🤣

Lotje to the rescue

Franse Lotje is een heel lieve, evenwichtige dame, die bij iedereen geliefd is. Maar toen Julius alleen achter bleef, nadat zijn dominante maatje overleden was, moest er een ezel to the rescue. Julius is een heel zachte jongen en Lotje was de perfecte match voor hem. Een iets oudere, evenwichtige dame, waarbij Julius gewoon zichzelf kan zijn. Oh wat was Julius blij en wat gaat het goed met die twee. Maar oh, wat zullen wij Franse Lotje missen.

We hadden veel jarigen deze maand en ze vragen altijd om worteltjestaart. Vrijwilliger en beheerder George, die altijd wel iets leuks doet voor een verjaardag, had speciaal voor Lancelot een worteltjestaart gemaakt. Galante Lancelot wilde alleen dat al zijn vriendjes eerst van de taart kregen, voor hij een hap nam. Vrijwilligerswerk op de Ezelshoeve is werkelijk zo leuk. Je wilt nooit meer iets anders, of niet George?

Door over onze opvolgers te praten, hebben we nogal wat mensen wakker geschud. Jullie gaan toch niet weg? Jullie mogen niet met pensioen hoor! Maar er zijn teveel voorbeelden van stichtingen waarbij de overdracht ad hoc gedaan wordt, of waar de oprichters te lang blijven zitten. Wij hebben gekozen om voor de toekomst van Stichting de Ezelshoeve op tijd een stapje terug te doen en de overdracht goed en degelijk voor te bereiden. Op de foto hierboven zie je Dyonne en Daniël, met hun kinderen Lieke en Lucas. Dyonne is een oud-stagiaire en de spirituele van het stel. Daniël is de nuchtere techneut en beiden hebben de passie voor ezels, het buiten wonen en alles wat natuur is. Dyonne en Daniël zullen vaker en vaker een deel van het dagelijks werk op de Ezelshoeve worden. Dyonne maakt af en toe al het filmpje en de tekst (zoals "You never walk alone" van zaterdagochtend. Op het moment van schrijven hebben ze ons zelfs uit ons huis gegooid en zitten wij noodgedwongen met Lola op een boerderij in het Zwarte Woud 🤣 Dit soort noodgedwongen vakanties zullen en willen we in de toekomst vaker doen. Zijn we dit jaar al weg? Nee, zeker niet. Maar het zal sneller gaan dan verwacht omdat de tijd nu eenmaal vliegt. P-P blijft de voorzitter, ook wanneer we niet meer in het huis wonen en de dagelijkse werking begeleiden. Maar zoals bekend, zijn we de laatste jaren als een tierelier aan het werk om de Stichting toekomstbestendig te maken en één aspect daarvan zijn nou eenmaal goede en gemotiveerde opvolgers. Dus heet ze welkom!

Bedankt!

Iedereen die ons een warm hart toedraagt en die betrokken is bij het wel en wee van onze ezeltjes. Soms is het een beetje GTST op de Ezelshoeve, maar altijd met de ondertoon van La Vie Est Belle. Speciale dank aan iedereen die bijgedragen heeft aan de kosten voor Dio's operatie in Gent. Zonder jullie steun kunnen wij dit niet!
En kom langs hé. 365 dagen per jaar open!

P.S. Hulp voor mishandelde, verwaarloosde, zieke en oude ezels blijft nodig. Ook in Nederland. Help alsjeblieft mee met een gift, of nog leuker: neem een adoptie! Hiermee verbind je jezelf aan één specifiek ezeltje ❤️

     

Anbi
Stichting de Ezelshoeve, Goorweg 3, 5111CR Baarle-Nassau, T: +31 627 136 736,
KvK: 18077520 - IBAN: NL88 RABO 0105 5492 15 - BIC: KREDBEBB
ezelshoeve@hotmail.com | www.ezelshoeve.nl
Bekijk de webversie - Voorkeuren beheren of uitschrijven