Over het verlies van Ivy, kleine verbeteringen, warme en rustige dagen en bijzondere bezoekers
Nieuwsbrief Juni 2025

Het is te warm ...

Voor de ezels? Nee hoor, want die kunnen er prima tegen. Maar wanneer het tegen de 30 graden en gruwelijk benauwd is, hebben wij mensen er last van. Daar heeft iedereen last van maar als je buiten in de brandende zon mest moet ruimen en stallen moet leegrijden dan is het echt niet prettig meer. Dus veel pauzes, ijsjes en drinken om het enigszins tegemoet te komen. Maar met zulke temperaturen blijven ook veel bezoekers weg 🤔 Uiteindelijk hebben we dus een rustige maand achter de rug. Zo'n maand waarin je het gevoel krijgt dat alles stil staat en er niets gebeurd is. Echter wanneer je dan terugkijkt blijkt het toch anders. Geen grote projecten, maar allemaal kleine dingen waaraan je kunt zien dat de stichting toch steeds meer op het punt komt te staan. Elke keer denk je dat het klaar is, dat het niet beter kan, en dan vind je toch weer iets dat je kunt verbeteren.
Uiteraard zijn we druk bezig met de nieuwe weide. Gedurende de zomermaanden gaan alle werkzaamheden uitgevoerd worden, maar daar gaan natuurlijk enorm veel zaken aan vooraf. Het tekenen van de indeling, het opmeten van alles, het aanvragen van offertes, het bestellen van alles, het lossen van het materiaal op tijdelijke locaties, enzovoort. Het materiaal begint langzaam maar zeker binnen te komen en de eerste werkzaamheden zijn zojuist gestart. Zo'n grote wei is natuurlijk fantastisch voor de ezels. Maar het is ook meer dan een kilometer aan omheining (hout, schapengaas en stroomdraden) en de oude omheining (prikkeldraad en palen) moet eerst verwijderd worden. Dan moet de staltent nog opgebouwd worden, het voorbereidend grondwerk voor de bestrating gedaan worden, water en stroom ingegraven worden, enzovoort, enzovoort. Oftewel: je ziet niet direct iets gebeuren, maar op de achtergrond gebeurt er weer veel. Daar zie je dan weer minder van in de nieuwsbrief.
De maand werd natuurlijk gekleurd door het verlies van kleine Ivy, zie artikel hieronder.
Ondanks dat: veel leesplezier.

Kleine Ivy kon niet meer

Kleine Ivy, of "Ievie" zoals ze in het Maastrichts genoemd werd, kon niet meer. Drie jaar geleden kwam ze samen met haar vriendje Ricky hier binnen. Een klein wit ezeltje met een verleden van hoefbevangenheid. Ze had weinig tot niets met mensen en het heeft jaren geduurd voor ze niet meer onder je hand uit vluchtte wanneer je haar wilde aaien. Maar de laatste jaren ging dat steeds beter, echter haar hoefproblemen begonnen steeds meer op te spelen. Een half jaar geleden toonden de röntgenfoto's onherstelbare schade aan het hoefbeen en we wisten dat het slechts een kwestie van tijd zou zijn. Maar ze bleef stoer doorgaan. Ze lag heel veel en liep steeds moeilijker, maar als ze dan op de grote wei stond genoot ze weer. Ze leefde op pijnstillers en op het moment dat de sterkste dosis niet meer werkte moesten we haar laten gaan 😥 Vaarwel kleine meid. 🥰

Julia en Splinter gaan door

Kleine Splinter en mooie Julia waren helemaal gezond en weer in evenwicht. Er was geen extra reden waarom ze op de Ezelshoeve moesten blijven, los van dat ze zo leuk zijn. Toen er mensen kwamen op zoek naar twee ezeltjes, werden ze op slag verliefd op die twee, werd het tijd om uit te vliegen. Uiteraard kunnen we niet alle ezels die we opvangen houden, want anders hadden we meer dan 500 ezels gehad. Wanneer zich dan een perfect nieuw ezeladresje zich aandient, waar de ezeltjes extra veel privé-aandacht gaan krijgen, dan moeten we ze laten gaan. Al is het soms met pijn in ons hart, maar we weten dat ze het heel erg goed gaan krijgen in Epe. Het enige dat we niet gaan missen zijn de ontsnappingskunsten van Splinter, die zich niet door onze stroomdraadjes liet tegenhouden 😂

Wat een leukerd is Kareltje

Eind mei kwamen Kareltje en Neeltje hier binnen en wat een leuk stel is dat! Kareltje vond van het begin af aan dat hij hier hoorde en op zijn allereerste avond in de kudde stond hij al te bakkeleien over een hengstige merrie. Ik heb nog nooit een ezel zo snel opgenomen zien worden door de harde kern en deze fiere en stoere jongen van 6 is vanaf dag één niet weg te slaan bij Lancelot, Arthur, Kastaar, Dio en de andere oudgedienden. Kastaar en Lancelot leerden hem spelen met een bal of met andere attributen en op de grote wei eist hij gewoon één van de hengstige dames voor zich op. Je ziet hem nog vaak samen met Neeltje, die ook heel open en leuk is. Maar als er gespeeld of gebalkt wordt, is Kareltje van de partij. We praten langzaam maar zeker niet meer over de Hooligans, maar over de Drie Musketiers. Trots op je Kareltje! 👊🏼

Saartje en Wendy gaan door

Mama Wendy is een super gezonde en volwassen dame die, sinds haar veulens zijn uitgevlogen, het ongelofelijk goed en zelfstandig deed in de kudde. Ze klikte met Saartje en dat was voor Saartje erg goed. Saartje is een iel en wat mager ezeltje, die maar niet aankwam hier. Ondanks dat we geen medische problemen konden vinden, kwam ze maar niet aan en bleef veel liggen op de zandweide. We besloten dat het goed voor haar/hen zou zijn om naar een paradijsje te gaan waar ze heel veel extra liefde, aandacht én gras zouden hebben. In een kleine kudde samen met Elza en Fiona (die tegenwoordig Silke heet). Een kleine kudde in een paradijsje in Friesland. Hopelijk ga je hier aankomen lieve Saar 🙏🏼

Hoofboots

Nee, Michaël heeft niets aan zijn hoeven. Hij speelde gewoon even mannequin voor de hoofboots van Cavallo. Deze Canadese firma komt in september met een nieuwe lijn van hoefschoenen, voor de Europese markt. Dit was even omdenken want de ezels in Canada blijken veel groter dan die bij ons en toen hun eerste modellen bij ons getest werden, paste hun kleinste maatje bij één van onze grootste ezels. Maar nu zijn er nieuwe, kleinere prototypes en die passen wel bij onze maat ezels. Cavallo vroeg ons of ze met onze ezels een fotoshoot konden doen voor deze nieuwe schoentjes en dat vonden onze ezels uiteraard prima; oude Sjaakie en Michaël wilden wel even mannequin spelen. We hopen dat we in de toekomst een verkooppunt kunnen worden voor deze hoefschoenen. Wat kunnen we daar veel ezeltjes mee helpen 🤗

Cavallo hoofboots

Welkom Henri en Victor

Wanneer je vreselijk veel van je ezels houdt, maar eigenlijk fysiek en emotioneel niet meer in staat bent om voor ze te zorgen ... Het duurt lang voordat je dan de knoop doorhakt om afstand te doen van je ezels, ondanks dat je weet dat het voor de ezels het beste is. Dit overkwam de oud eigenaren van Victor en Henri, twee halfbroers van 16 jaar. P-P moest ze in België ophalen, op een plek waar beiden heel hun leven gestaan hadden. Wanneer de omgeving bekend is, dan is Victor de stoerste van de twee. Maar verandering vindt hij doodeng en het randje tussen zijn bekende terrein en het nieuwe (de voortuin) weigerde hij over te gaan. Ze hadden dit al vaak en met veel mensen geprobeerd, maar ze kregen Victor niet over dit randje.

Uiteraard is het ons gelukt, want we hebben nog nooit een ezel laten staan. Maar dit typeert wel de twee ezels. Onze routine is tegenwoordig: 's middags bij aankomst in de quarantaine stal (let op! Dit is de naam van de stal. Ze gaan niet in quarantaine, want dat was niet nodig, maar de stal heet nou eenmaal zo) en de dag erna de introductie in de kudde. Ook dan merk je weer dat Henri vrijer is dan Victor. Alles is nieuw en spannend, dan gaat Henri voorop. Is het eenmaal bekend en niet spannend meer dan is Victor de stoerste. Maar op de eerste dag in de kudde deden ze het al helemaal okay en op de foto hieronder staan ze met Lara en Onyx aan een ruif.

Poitou's overeind helpen

Rare jongens, die Poitou's. Karma en Allegro moeten nog overeind geholpen worden en bij Karma snappen we dat. Karma is door de TCM echt aan het opknappen en is al vaak hengstig geweest. Ze wordt steeds voller en sterker, maar mist nog net dat stukje kracht en beheersing in de achterhand. Je ziet dat ook in haar lopen en het is niet zeker of ze het überhaupt ooit zelf zal kunnen. Maar er is maar heel weinig nodig om haar te helpen, dus elke vrijwilliger kan het. Allegro daarentegen mankeert niets en zou het gewoon moeten kunnen. Wij verdenken hem ervan dat hij gewoon een routine heeft opgebouwd van 'Lekker gemakkelijk'. Maar hij blijft liggen totdat wij komen om hem overeind te helpen 🤨 Tegenwoordig nemen we gewoon de vliegenspray mee en één spuitje is genoeg om hem overeind te laten springen om dan weg te rennen. 's Avonds om 22h00 lopen we nog een keer een rondje om te zorgen dat Karma niet te lang ligt en ze is altijd blij dat ze dan weer staat en gaat lekker eten. De foto hieronder is om 8h30 's ochtends 🤗

Verrassing

De vrijwilligers waren 3 maanden in het geheim bezig geweest om een verrassing voor ons, de oprichters te organiseren vanwege het 20 jarig bestaan van de stichting. Vrijdagavond 20 juni was het moment en wat een verrassing was het! We hadden absoluut niets door, wat op zich al een prestatie is. Een film met vele videoboodschappen en een heerlijke avond met vrienden, wat wil je nog meer 🥰

Orlando weer bij zijn ma

De wonden van de castratie waren goed genoeg genezen om Orlando weer bij zijn mama te laten. En wat was Orlando blij! Hoewel hij al die tijd wel over het hek heen contact had met mama, kreeg Melanora geen rust toen hij er eenmaal weer bij mocht. Hij sprong, rende en stuiterde om haar heen en probeerde telkens nog bij haar te drinken. Maar dat wil mama Melanora niet meer want hij is al 16 maanden oud. Sindsdien staan Orlando, Melanora en Molly samen met Allegro en Liv in een weide en dat doen ze goed. Mama Melanora heeft een bijzondere werking op iedereen en zelfs Liv is veel rustiger sinds ze bij haar staat. Orlando blijft wel een enorm mama's kindje. Overal waar mama gaat rent Orlando achter haar aan. Molly komt dan ook wel, maar op haar tempo. Maar de grootste knuffel, Orlando, gaat geen meter van zijn mama weg.

Bijzondere bezoekers

Af en toe heb je bijzondere bezoekers in de wei. Soms zijn het de kauwen die de wintervacht van ezels verzamelen voor hun nesten (zie grote foto onder), maar soms zie je een ree. In de afgelopen 20 jaar hebben we die wel vaker op de grote wei gezien, waar ze dan rustig tussen de koeien stond te grazen. Maar dan zie je weer hoe territoriaal ezels zijn. Op het moment dat ze de ree zagen vlogen de uitsmijters (in dit geval Kareltje en Liesje) erop af om de indringer uit de weide te verjagen. Zouden ze dit ook met wolven doen? 🤔

Maar er zijn ook veel bijzondere bezoekers in de grote wei, waar de ezels geen problemen mee hebben. Nu hebben wij Nicole rondlopen en allereerst ziet zij ze en daarna weet ze ze ook nog prachtig te fotograferen! Op de onderstaande collage zie je een netelringpoot (libo), een gloednieuw lieveheersbeestje, net uit de cocon gekropen en nog zonder kleur en stippen (rebo), een gouden sprinkaan en een grote groene sabelsprinkhaan. #LaVieEstBelle met een hobbybioloog in je team. Dank je wel Nicole 🥰

Voor altijd een thuis, dankzij jou

Als je ooit een ezel diep in de ogen hebt gekeken, weet je hoeveel liefde en wijsheid erin schuilt. Ezels hebben geduld, doorzettingsvermogen en een zacht karakter. Maar ze hebben ons ook nodig.
Bij de Ezelshoeve geven we ezeltjes die nergens anders terecht kunnen een veilig en liefdevol thuis. Dankzij de steun van mensen zoals jij lukt dat elke dag weer. Maar ook in de toekomst willen we blijven zorgen voor ezels die ons nodig hebben.
Als de Ezelshoeve voor jou voelt als een plek die je dierbaar is, dan kan je ervoor zorgen dat je liefde voor de ezels blijft voortleven. Door ons op te nemen in je testament, help je mee om deze bijzondere dieren ook later een warme en veilige plek te geven.
Nalaten is een bijzondere manier van helpen. Vraag ons gratis informatiepakket aan, het is geheel vrijblijvend.

Lees verder

Kleine verbeteringen

Zoals in de intro reeds vermeld: het was een maand van allerlei kleine verbeteringen. Daniël van der Avoird en Maarten Holst, ook verantwoordelijk voor 't Gebalk, hebben een aantal minder grote projecten uitgevoerd; een buitenwastafel waar de bezoekers hun handen kunnen wassen, onze wensput (die op instorten stond), een paar mooie deuren voor ons 'Oude Hondenhok' en een prachtige kastenwand in de grote schuur waar alle spullen van de stichting goed opgeruimd kunnen worden (en we ze ook weer terug kunnen vinden 😄). Dit is ook het team dat de nieuwe omheining gaat plaatsen, dus we zullen hen nog veel gaan zien in de komende maanden 💪🏼

Vachtverzorging

Sinds jaar en dag hebben wij een 'borstelploeg' onder leiding van Liliane Blom. Dit team probeert elke ezel minimaal één keer per week helemaal te borstelen en tegelijkertijd worden de ezels helemaal gecontroleerd op wondjes, korstjes of andere zaken die onder de vacht verborgen liggen. België heeft K3, wij hebben L3, namelijk van links naar rechts: Linda (vrijwilliger sinds 2025), Liliane (vw sinds 2007) en Lianne (vw sinds 2009). Maar hulde aan dit prachtige team, dat zo'n belangrijk werk doet 🥰

Wandelen met ezels

Zoals bij velen bekend kun je bij ons wandelen in het prachtige bosgebied achter de Ezelshoeve. Wandelingen moeten altijd van tevoren aangevraagd worden (per e-mail bij voorkeur) omdat we niet meer dan 4 wandelingen per dag doen. Hoe werkt zo'n wandeling? Je kunt alleen gaan wandelen of met een (eigen) groepje. We rekenen meestal één ezel per groepje, maar je kunt natuurlijk ook met meer ezels gaan wandelen. Zolang elke ezel maar minimaal één volwassen begeleider heeft. Wanneer je een vriendelijke hond hebt, kun je die gewoon aan de riem meenemen. Op onze ezels wordt in principe niet gereden. De ezels dragen een wandelzak (omdat deze ergonomisch veel beter en prettiger zijn voor de ezel dan een pakzadel) waarin je jouw eigen spulletjes (zoals bijvoorbeeld een lunch) kunt doen. De kosten van zo'n wandeling zijn 45€ per ezel. Dit gezegd hebbende: we zijn Victor en Henri aan het opleiden tot wandelezels en op de allereerste test deden zij het al fantastisch!

Char houdt ons in spanning

Char is de moeder van Wonder. En Char houdt ons al meer dan een week van onze nachtrust. Want toen wij Wondertje en haar moeder ophaalden, was Char alweer gedekt. En Char staat op springen. Elke nacht volgen wij haar op de camera en elke avond denken wij 'dat het deze nacht gaat gebeuren'. Ondertussen houdt ze ons al een week voor de gek. We hebben in het Universum weg gezet dat dit veulen helemaal gezond zal zijn 🙏🏼 Bidden jullie met ons mee? Op de foto hieronder het beeld als Char vlak voor de camera staat.

Omdat wij even een weekje op vakantie zijn hebben we met Char afgesproken dat ze het nog een week langer 'binnenhoudt'. Op het moment van schrijven is dat ook nog het geval, maar maandag zijn we weer terug 😂

Bedankt!

Bedankt trouwe volgers, donateurs en adoptieouders. Bedankt voor alle mensen die toch weer genieten van deze nieuwsbrief en van onze filmpjes. Maar met name bedankt prachtig team van vrijwilligers, die de verrassing drie maanden lang geheim hebben weten te houden.

P.S. Hulp voor mishandelde, verwaarloosde, zieke en oude ezels blijft nodig. Ook in Nederland. Help alsjeblieft mee met een gift, of nog leuker: neem een adoptie! Hiermee verbind je jezelf aan één specifiek ezeltje ❤️

     

Anbi
Stichting de Ezelshoeve, Goorweg 3, 5111CR Baarle-Nassau, T: +31 627 136 736,
KvK: 18077520 - IBAN: NL88 RABO 0105 5492 15 - BIC: KREDBEBB
ezelshoeve@hotmail.com | www.ezelshoeve.nl
Bekijk de webversie - Voorkeuren beheren of uitschrijven