Over verdriet, spelen, zonnen, een natje en een droogje en veel beweging in de kudde ...
Nieuwsbrief december 2023

Het is een gekkenhuis!

Nu zeggen we altijd dat bij iedereen op de Ezelshoeve wel een hoekje af is, maar dit keer bedoelen we niet de mensen 😅 Het lijkt soms wel dat het met de maand drukker wordt, voor wat betreft activiteiten. Er komen ezels binnen, er gaan ezels weg en ... we verliezen ezels. Deze maand zijn er twee ezels 's nachts gaan slapen en niet meer wakker geworden: Pepijn en Zazou. Alle twee onverwacht en heel snel, ondanks dat we alle goede dingen gedaan hadden. Het was ook niet dat we het te laat zagen of zo. Op het moment dat we gedragsverandering zagen, hebben we ingegrepen en de dierenarts is bijna elke dag op de hoeve geweest. Maar het mocht dit keer niet helpen. Een paar andere ezels hadden vergelijkbare symptomen en die hebben we kunnen 'redden'; maar Zazou en Pepijn helaas niet 😰
Daar tegenover hebben we weer andere ezels gered die de dierenarts terplekke wilde euthanaseren. Shiva en haar maatje Brahma bijvoorbeeld. Kleine Shiva woog nog maar 85 kg toen ze hier binnenkwam en was in korte tijd uit zichzelf over de regenboogbrug gegaan wanneer ze niet bij ons was gekomen. Op de foto hieronder zie je haar in de draagzak.

Eén grote kudde

Eind vorige maand hebben we Donkey, Anna, Pia, Lowie, Yoyo en Sjaakie in de kudde geplaatst. Wanneer ezels nieuw binnenkomen dan plaatsen we ze eerst in één van de 'quarantaine' weiden. Hier kunnen ze wennen en alle vaccinaties krijgen (die ze vaak nog niet hadden). Op het moment dat we merken dat ze gewend zijn en het een evenwichtig groepje geworden is, dan zetten we ze bij de rest. Dit doen we zodat de aandacht van de rest verspreid wordt over alle nieuwe ezels en ze niet achter één ezel aanrennen. Ook dit keer was het best spannend. Alleen Sjaakie liep tussen de kudde, alsof hij er altijd al gestaan had. Anna had de meeste volgers 😍

Asna ging niet lekker

Om de één of andere reden ging het met Asna niet lekker. Waarschijnlijk omdat ze heel haar leven met Chico op één plek heeft gestaan en ze niet kon wennen aan de 'stress' van de nieuwe locatie en de kudde. Ze wilde niet eten, geen bakje muesli, geen hooi, geen wortelen. Alleen lang gras bleek ze wel te eten. Toen hebben we Buurman Harry om hulp gevraagd en mochten we Asna en Chico op zijn (vrije) weide zetten. Hier begon ze goed te eten en nadat we dit een aantal dagen gedaan hadden, leek ze gewend te raken aan haar nieuwe omgeving. Op het moment van schrijven gaat het goed met lieve Asna.

Buurman Harry for president

Tja, toen Asna en Chico erop mochten, was de volgende vraag of de Poitou's er ook bij mochten ... 🤔 We mogen van Buurman Harry de weide heel december gebruiken! 🥳 Ohhhh ... in dat geval ... 😈 De volgende dag dus de hele kudde de grote oversteek laten maken naar de wei. En oh wat zijn ze daar snel aan gewend. Elke dag staan ze weer te bedelen of ze op de wei mogen 😁

Kaarten en taart

Op Facebook nam iemand het initiatief om een kaartje naar BM Harry te sturen. Dit werd al heel snel door anderen gevolgd en er kwamen zelfs bezoekers langs met een taartje voor Buurman Harry. Hoe gaaf is dat? En wat vond hij het leuk! We kwamen er ook achter dat hij stiekem wel op onze Facebook kijkt! Beter een goede buur, dan een ... 🥰

Ukkie en Ruud

Ukkie (muildier) en Ruud (fiere ex-hengst) komen uit een inbeslagname. Hun nieuwe leven begint weer hier en zoals de vele bezoekers al wisten, hebben we ze toegevoegd aan de kleine kudde op de quarantaine weide. Hoewel Ukkie het heel goed deed tussen de ezels merk je aan alles dat hij niet hetzelfde is. Alles is net even anders en zelfs als hij roept zit het ergens tussen hinniken en balken in. Ruud was 6 weken geleden gecastreerd, maar had nog genoeg testosteron in zich om meteen goede vriendjes te worden met Huub, de hengst van de buren. Onze kudde heeft echt wel een paar keer raar gekeken naar Ukkie. Zo'n ezel hadden ze nog nooit gezien 🧐

Pepijn trok het niet meer

Pepijn, die hier nogal verwaarloosd binnenkwam met een achterhoef die 10cm te lang was. Hij kon niet rennen omdat de punt van die hoef telkens in de grond stak. Maar de hoefsmid kon het goed corrigeren en al snel stond hij weer op vier mooie hoefjes. Echter, de veranderingen waren teveel voor hem. Ineens ging hij achteruit. Hij kreeg koorts en de dag erna was de koorts weer weg. Maar hij wilde niet meer. De foto hieronder is van het laatste filmpje van hem, waar hij nog heel lang geknuffeld heeft met P-P 🥰 Diezelfde nacht is hij totaal onverwacht ingeslapen. Geen strijd, geen pijn. Gewoon gaan liggen en niet meer opgestaan 😰 Goede reis mooie man.

Zonnebloempjes

Na een aantal natte en gure dagen zijn er gelukkig weer hoogtepuntjes. Dagen waar het middagzonnetje heerlijk schijnt. Maar het was wel voor de eerste keer dat de wei openging maar heel de kudde op de koer bleef staan om van het zonnetje te genieten. En ons zonnebloempje Nina uiteraard weer op haar manier, met haar hoofd helemaal naar de zon gedraaid. Het was echt een prachtig gezicht om heel de kudde te zien staan suffen in de zon. Een siësta bij uitstek.

Zon en wind = spelen

Nou de rest van de nieuwsbrief kunnen we vullen met spelende ezels. Wat wordt er weer veel gespeeld en wat is dat gaaf om te zien. Dio speelt heel vaak met de fietsband en heeft zichzelf al meermaals gevangen 🤣 Maar dit was de eerste keer dat hij een andere ezel gevangen had in de band, namelijk Lancelot. Nadat hij eerst heel de weide doorgelopen is met Lancelot in de band, was hij daarna wel zo galant om de band weer af te doen. Het is en blijft een gentleman.

Ruud werd doorgeplaatst

Marietje, een 2 jaar oud merrietje stond alleen (naast wat rare kippen 🤣) en zocht heel erg een vriendje. Marietje balkte al voor ze hem uit de trailer zag komen op 15 december. Ruud is natuurlijk een oudere (ex-) hengst, maar we verwachtten dat hij zich wat vaderlijk zou opstellen naar Marietje. Na veel tips gegeven te hebben over hoe het beter en met name leuker kon, was het mooi om te zien dat we 's avonds een filmpje kregen waar de eerste verwezenlijkingen al gemaakt waren. Hieronder links Marietje.

Ukkie & de 3 muilen

Het klinkt als een stripverhaal, maar 16 december hebben we meteen Ukkie ook doorgebracht. Ukkie was een superleuk muildier (pa ezel) maar geen ezel. Hij deed het goed tussen de anderen, maar was toch anders. Geen betere plek voor een muildier dan tussen soortgenoten, oftewel andere muildieren. Maar waar vind je iemand met muildieren? Nou: Nadia Penners van Ezellogica (klik op de foto). Zij heeft drie muildier-merries en dat zou voor Ukkie natuurlijk helemaal een feestje zijn! En wat waren de dames blij met kleine Ukkie 🥰

En Ruud kwam weer terug

Het kan snel gaan. Op het moment dat we een belletje kregen dat het niet fijn ging met Ruud en Marietje én met Ruud en de mensen, zijn we direct in de auto gestapt. Ruud was te stoer, te dominant. Een beetje happerig en wanneer hij doorheeft dat de mensen nog geen kuddeleiders zijn, dan maakt hij er gebruik van. Maar Marietje is zo'n lieflijk en bescheiden ezelinnetje dat we haar moesten beschermen. Ruud kom naar huus, want de kudde gaat je wat leren. Welkom terug kerel. PS. Ruud is te adopteren 🤔

De Hooligans blijven 🥳

Het is feest! 🥳 Lancelot en Arthur, de zogenaamde hooligans, de motor achter onze spelende kudde ... blijven voor altijd hier. Ze zouden eigenlijk al 3 jaar geleden doorgeplaatst worden, echter door omstandigheden duurde dat dus 3 jaar. Maar die pups zijn hier opgegroeid. Ze kennen alleen het avontuurlijke en vrije leven in de kudde en ze hebben altijd goeie zin, zijn altijd aan het donderjagen. Die kun je toch niet meer uit de kudde halen en ergens alleen zetten? Gelukkig vonden de mensen dat ook en we besloten dat Lancelot en Arthur altijd hier mogen blijven. En mochten jullie het nog niet weten? Ze zijn alleen als setje te adopteren 🤔 (geintje 😅)

BN'ers op de Ezelshoeve

We wisten dat 'Tisjeboy Jay', oftewel Jay Francis een zwak voor ezels had. Daarom hadden we hem bij een van zijn shows uitgenodigd om langs te komen. En dat deed hij ook. Lekker een hele dag vrijwilligen en met de ezels knuffelen. Zijn opmerking 'uw kak is mijn vak' zou eigenlijk op een T-shirt moeten 🤣 Maar wat een mooi mens is hij, die dezelfde waarden als wij hoog in het vaandel heeft: Liefde, respect en ezels 🤭

Donkey Shelters

De stormtenten bleken dus niet storm-bestendig. Met hulp van een steunactie en DierenLot hebben wij nu fantastische donkey shelters kunnen plaatsen voor onze weidetenten. Hadden wij iedereen al bedankt? Tijdens onze open dagen kon je ze al zien. Nu kunnen de ezels heerlijk droog staan, voor hun stalletje. Iets minder regen zou ook wel welkom zijn. Speciale dank gaat uit aan Michèle Vanheghen voor het verzorgen van de steunactie. Omdat de donkey shelters alle vier hetzelfde zijn, hieronder de foto van 1 😅

Vrijwilligerstaal

Onze vrijwilligers hebben hun eigen taal die waarschijnlijk alleen mensen op de Ezelshoeve begrijpen. Zo is El Niño vaak aan het 'Hans-Klokken' wanneer zijn lange haren dansen in de wind. Of Yoyo die op de foto hieronder aan het 'Stevie-Wonderen' is.

Wist je trouwens dat Yoyo het nieuwe vriendinnetje van Lowie is? Pia is niet uit beeld, maar Lowie vindt Yoyo wel erg leuk en loopt soms dagenlang achter haar aan. Ik denk dat als we Pia en Lowie ooit doorplaatsen, we Yoyo erbij moeten leveren.

Welkom Bobbie en Timmie

Bobbie (foto boven) en Timmie zijn twee heerlijke ezels die naar ons kwamen omdat de oud-eigenaresse het allerbeste voor ze wilde. Er zijn verschillen tussen de oude boeren-manier van dieren houden en de manier waarop burgers dieren houden als huisdier. De oude manier is niet fout, maar misschien niet meer van deze tijd. Het zijn heerlijke kerels die eerder mensgericht dan ezel-gericht zijn. Ze zijn nog wat timide wanneer ze bij ezels staan die wat dominanter zijn. Maar dat komt vanzelf goed. Welkom mooie kerels!

Vaarwel Zazou 😰

En ineens ging het niet goed met Zazou. 's Ochtends merkten we dat ze niet lekker was en in de stal lag. Meteen de dierenarts gebeld en ze bleek zandkoliek te hebben. Samen met onze dierenarts Jan Voet hebben we alles gedaan wat we konden, maar om 22h30 van dezelfde dag is ze rustig ingeslapen. Geen doodstrijd, maar gewoon gaan liggen en ... De foto hieronder is die middag genomen en toen hadden we nog alle goede hoop dat we op tijd waren en dat we haar zouden redden. Maar soms lukt het gewoon niet. Vaarwel lieve meid.

Hierna hebben we het Universum toch wel heel duidelijk gemaakt dat nu we zo vol zitten, wij ezels willen doorplaatsen naar een nieuw liefdevol adres en niet willen verliezen. Gelukkig heeft het Universum geluisterd 🙏🏼

Heel veel ezels

Dat we vol zitten is natuurlijk niet waar, want als een ezel het nodig heeft dan is die welkom. Maar wanneer je de vaste kudde naar Buurman Harry's weide brengt en je telt er 43, dan is dat toch wel veel. En de vier quarantaine weitjes stonden ook nog vol 😱
El Niño staat hieronder toe te kijken hoe heel de kudde op het parcours voorbij komt. Je ziet hem denken: "Hé, daar liep ik ook tussen en dat was ook leuk ..." en dan draait hij zich weer naar zijn grote maat en toeverlaat Quincet. Die twee zijn echt beste maten en onafscheidelijk sinds ze bij elkaar staan.

Christmas Donkey Days

De open dagen waren een succes! Zaterdag was het ondanks de regen super gezellig en aan het einde van de dag kregen de parkeerwachten een staande ovatie. De auto's stonden bij Buurman Harry (hé, daar heb je hem weer) op de wei, maar die was zo nat en de ingang was zo modderig geworden dat veel auto's niet wegkwamen. Dit heeft tot hilarische momenten geleid die helaas niet gefilmd zijn. De parkeerwachten zaten in ieder geval volledig onder de modder tegen de tijd dat de laatste auto eruit was. De volgende dag maar besloten op onze eigen weide te parkeren ...

Wisten jullie dat Ristorante La Pergola in Baarle-Nassau voor alle vrijwilligers op zowel zaterdag als zondag pizza's gebakken heeft! Wat een gave geste Renato. Dank!

Oma Flubbertong

Kennen jullie Oma Flubbertong al? Zij staat sinds deze maand in de kudde en met name bij de oudjes. Zij heeft net als de oudjes slobber nodig en dat vindt ze lekker! Wanneer ze dan klaar is met haar bakje, leidt haar tong een eigen leven. Kan dit kwaad? Nee hoor, het is meer een gewoonte geworden. Maar mocht je bij ons op de hoeve een ezel zien die kunstjes kan doen met haar tong, dan heb je zeker Oma voor je. De hanentred verraadt haar ook wel 😁

Tijd voor een wonder

Op de zondagmorgen kregen we een belletje over een ezeltje die niets meer kon en een dierenarts die haar wilde euthanaseren. Maandag zijn we er meteen heen gereden en vonden daar Lisanne (en haar maatje Max).

Twee ezeltjes uit de broodfok en handel. Duur gekocht, uit medelijden, bij een 'dierenspecialist' die alles verkocht. Echter in de weken na aankoop kwam alle ellende naar boven. Lisanne kon niet meer (op)staan of lopen en was ten dode opgeschreven. Soms heb je hulp nodig ...

... net zoals wij, nadat we ons vastgereden hadden in de modder 🥴 Maar goed, eenmaal uit de modder gingen we onderweg met een liggende merrie van 6 jaar en een staand ruintje van 2. Thuis hebben we haar meteen in de draagzak gehangen, wat ze in het begin met name als een schommel gebruikte. Maar eten ging er in! Als een 'dijker', zei één van de vrijwilligers. De wil was er, de eetlust is er en rond 21h00 hing ze rustig in de draagzak.

Welkom Brahma en Shiva

Zoals bekend geven wij ezels met een slechte achtergrond een nieuwe, sterke naam waar ze in moeten groeien. Lisanne werd Shiva en Max werd Brahma. En er in groeien dat doet ze! Het gaat met de dag beter. Sinds een paar dagen staat ze met Brahma in de wei. We sluiten ze 's avonds nog op in het stalletje, zodat ze in het stro kan liggen en slapen. Maar overdag kunnen ze al vrij door het weitje lopen. #LaVieEstBelle with miracles happening 😇

Mama en Tinkerbell

Mama Molly en haar veulen Tinkerbell hebben ook een nieuw adresje gekregen. Want Mama en Tinky zijn naar de mensen gegaan die eigenlijk Arthur en Lancelot zouden krijgen. Maar zoals gezegd: die gaan nergens meer heen en deze fijne mensen snapten dat. Maar wat een fantastisch alternatief zijn deze ezeltjes! En wie weet? Misschien over vier maanden gezinsuitbreiding (ze stond bij een hengst voor ze hier kwam)? Dat zou helemaal okay zijn. We blijven hen bijstaan 🤗

Welkom Choco

Het is bijna mid-winterdag; tijd voor hot choco and sweets. Nou de zoetste Choco hebben we 14 december opgehaald. Deze lieve kleine donkerbruine Choco (Puur dus 😍) heeft al heel wat meegemaakt in haar korte leventje. Ze was vroeger veeeel te dik waardoor er vaste vetophopingen zichtbaar zijn. Daarna is ze ernstig verwaarloosd en vermagerd en zo hebben lieve mensen haar op een veemarkt weggekocht. Nu ze na 3 jaar hun 'buitenverblijf' inruilen voor een appartement, zochten ze een goed adresje voor deze lieve 19 jaar oude dame.

De ezel op deze kerstkaart is Melchior, onze kuddeleider 🥰

Bedankt!

Iedereen bedankt die de tijd en energie heeft gehad om deze veel te lange nieuwsbrief te lezen. In deze hectische maanden gebeurt er zoveel, dat de nieuwsbrief ook automatisch langer wordt. Verder speciale dank aan donateurs die acties gedaan hebben om geld in te zamelen voor de Ezelshoeve. We hebben het hard nodig.

P.S. Hulp voor mishandelde, verwaarloosde, zieke en oude ezels blijft nodig. Ook in Nederland. Kijk maar naar Shiva, die zonder onze hulp niet meer geleefd had. Help alsjeblieft mee met een gift, of nog leuker: neem een adoptie! Hiermee verbind je jezelf aan één specifiek ezeltje ❤️

     

Anbi
Stichting de Ezelshoeve, Goorweg 3, 5111CR Baarle-Nassau, T: +31 627 136 736,
KvK: 18077520 - IBAN: NL88 RABO 0105 5492 15 - BIC: KREDBEBB
ezelshoeve@hotmail.com | www.ezelshoeve.nl
Bekijk de webversie - Voorkeuren beheren of uitschrijven