Dierenkliniek (1)

In de 8 weken dat Wonder, Char en Molly in de kliniek hebben gestaan waren er 4 vrijwilligers/Facebook vrienden die hen elke dag bezochten. Els, Nele, Luc & Hilde hadden onderling een schema gemaakt om ervoor te zorgen dat ze elke dag bezoek kregen. Wij zijn hen hier enorm dankbaar voor, want dit heeft de tijd voor hen absoluut een stuk dragelijker gemaakt.
Zoals hierboven vermeld moet Molly nog een tijd heel voorzichtig doen met haar knie/been. Mocht je je afvragen waarom dit is, dan zie je hieronder de foto's van alle pinnen en schroeven die ze momenteel heeft. Het is namelijk niet niks! Maar haar been is recht en ze loopt er al goed op 🥰

Tot ziens, Féline

In Vessem stond Lieke al heel lang te wachten op ... Féline. Maar door paspoort probleempjes 🤔 duurde het maar en duurde het maar. 3 januari was het dan eindelijk zo ver: Féline (uit een inbeslagname) vertrok naar Lieke die niet kon wachten op haar komst. Lieke is een druk en opgewonden meisje en Féline een heel rustige en evenwichtige madam. Precies wat ze nodig had 🥰
Féline staat op de foto hieronder rechts.

Tot ziens Olaf

En toen ging de laatste ezel uit de groep in beslag genomen ezels. Olaf kwam in de slechtste toestand hier aan en is misschien ook wel het meest opgeknapt in de tijd dat hij hier stond. Ook hij heeft lang moeten wachten op zijn paspoort, maar toen was het zover en kon hij naar Felientje die alleen was komen te staan. Ze wonen nu samen in een oude kasteelweide en hebben het helemaal goed. Letterlijk "behind these castle walls" in hun eigen paradijsje. Olaf is de witte ezel hieronder.

Dierenkliniek (2)

Waren we net klaar met naar Gent rijden voor Molly en Wonder/Char, moesten we weer naar Gent, maar nu met Dio. De professor die op afstand de resultaten van zijn pacemaker uitleest, had gezien dat er iets niet goed was. Dus Dio in de ambulance en naar Gent. De operatie van de plaatsing van zijn 3e pacemaker was een heel moeilijke ingreep geweest, met name het vastmaken van de nieuwe lead. Bij controle blijkt die nieuwe lead dus niet 100% goed contact te maken, waardoor de pacemaker niet 100% goed functioneert. Dit is helaas geen goed nieuws en het risico is daar, dat de lead helemaal los raakt. Dan zal er met spoed weer een zware operatie moeten plaatsvinden. Momenteel heeft de professor besloten het zo te laten, maar hij moet elke maand naar Gent voor controle. Kom op Dio, jij moet nog heel oud worden 🙏🏼

Karma gaat vooruit, maar ...

Nadat alle symptomen bestreden zijn, zijn we nu begonnen met de traditionele Chinese geneeskunde (TCM) om de oorzaken aan te pakken. TCM (van 'Traditional Chinese medicine') is een verzamelnaam voor een verscheidenheid aan traditionele medische gebruiken uit China, die gedurende duizenden jaren ontwikkeld zijn. Chinese geneeskunde gebruikt hoofdzakelijk een methode van analyse en synthese bij het op een macroniveau onderzoeken van de interne systemen van het lichaam en hun wederzijdse relaties met de interne en externe omgeving, in een poging begrip te verkrijgen van de fundamentele wetten die de werking van het organisme besturen, en die verkregen kennis toe te passen op de behandeling en het voorkómen van ziekten.
Geen idee, maar je ziet haar vooruitgaan sinds we hiermee begonnen zijn. Ze is vrolijker, de oren staan veel beter, ze is minder verhit en af en toe rent ze zelfs al (zoals hieronder op weg naar de grote wei).

Dierenkliniek (3)

Het gaat goed met Pierrick, maar hij heeft voortdurend een snotneus langs één neusgat. Ik zal hier verder geen beschrijving van geven 🤮, maar in overleg met onze dierenarts Jan Voet hebben we toch besloten hem mee te nemen naar de dierenkliniek De Visdonk in Roosendaal. Gewoon om te controleren of er niets 'fout' is. Onze grote vriendelijke reus vond het helemaal niets, maar heeft het onderzoek lijdzaam ondergaan. Na de arts een paar keer goed onder gesnotterd te hebben, blijkt er niets ernstigs te zijn.

Oh wat was hij blij dat hij weer thuis was, waar hij meteen even kennis kon maken met kleine Wondertje.

En toen was er sneeuw

Okay, het is winter. Dan moet er toch één dagje sneeuw zijn, dat hoort erbij. Het stoort de mensen eigenlijk meer dan de ezels, maar a'la. Voor één ding is dat ene dagje sneeuw (afgesproken? 😉) dan wel weer goed: mooie plaatjes. Zoals Quincet in de sneeuw. Heeft iets OER-achtigs.

1111 filmpjes

Wist je dat wij sinds 1 januari 2022 elke morgen een filmpje geplaatst hebben? Bijna altijd een nieuw filmpje met een verhaal en passende muziek. Dat zijn ruim 1.111 filmpjes! Da's best veel #trotsopons

Donkey, Kato en Jules

Hun baasjes gingen verhuizen naar een kleinere woning, zonder weide. Hierdoor moesten ze afscheid nemen van hun geliefde ezeltjes en omdat ze het allerbeste voor het drietal wilden, moesten ze naar ons. Donkey is een ezelin van 26 jaar en Kato is haar dochter, die ze op latere leeftijd gekregen heeft. Jules is een ruin van middelbare leeftijd. Omdat het erg vol is op de Ezelshoeve, moeten alle nieuwe ezels direct de kudde in. Toen bleek al snel dat Donkey en Kato erg onzeker en onafscheidelijk zijn, maar dat Jules al snel niet meer continu bij hen in de buurt bleef. Op de foto hieronder: links Donkey en rechts Kato.

Welkom Louise

De baasjes van Louise konden niet meer voor haar zorgen en de kinderen hadden er geen tijd voor. Louise was destijds bij een kinderboerderij opgehaald en leefde met twee Shetland pony’s.
Louise werd gebracht op 2 januari 2025 en kwam dus op dezelfde dag aan als Jules, Donkey en Kato.
Louise, die nadat ze bij haar mama was weggegaan nooit meer een ezel had gezien, was heel dapper! Ook Donkey, Kato en Jules moesten direct de kudde in en Louise besloot onmiddellijk dat als ze bij Jules in de buurt zou blijven, hij haar wel zou laten zien hoe het ezelleven werkt.
We zijn nu al enige tijd verder en Louise is een schat van een meid die al een fijn plaatsje in de kudde heeft veroverd en haar blik verder heeft laten gaan dan alleen achter Jules aan te lopen.

Just passing by

8 januari hebben wij Guustje, die alleen was komen te staan, teruggehaald en meteen doorgebracht naar een nieuw liefdevol ezeladres. Een rit via Limburg naar de kust van Zuid-Holland, want daar stond Henk op hem te wachten. Henk is een recent gecastreerd ventje van 5 jaar, die nog behoorlijk wat testosteron in zijn lijfje heeft. Guustje is een rustige kerel van 16 jaar en met zijn rust en volwassenheid precies hetgeen dat Henk nodig heeft. Op de foto staat Guustje al rustig te grazen in Henks wei en Henk is nog een beetje overrompeld door de rust van Guustje. Een perfecte match dus 🥰

Welkom terug thuis

Julia en Splinter keerden weer terug naar huis. Hun baasje (ver in de 80) was na een hernia niet goed meer in staat om voor hen te zorgen en dan komen ze terug. Julia is een heerlijke, grote grijze madam en Splinter is een heel klein wit-grijs mannetje. Van het formaat Kleine Jantje laten we maar zeggen. Maar wat een kanjer is dit. Hij weet binnen no-time ieders hart te stelen. Op het moment van aankomst op de Ezelshoeve was er net een gezin die op zoek zijn naar ezeltjes, een nieuw liefdevol ezeladres. Deze mensen waren meteen verliefd en binnenkort zullen deze twee kanjers alweer doorgeplaatst worden. Je zou het bijna jammer vinden 🤔

We zitten vol!!!

Ja, met drie uitroeptekens, hoe irritant ook. Alle ezels die nu nog erbij komen (en er staan er nog een aantal op de planning 😱) moeten direct de kudde in, omdat we geen plaats meer hebben om ze een tijdje apart te zetten. Dat betekent dat ze soms langer op hun oude adres moeten blijven, voor alle entingen, chips, paspoorten enz. op orde zijn. Maar het is opvallend hoe snel de nieuwe ezels wennen in de kudde. Dit is een proces van dagen. De eerste dag zijn ze nog wat schuw en onzeker naar de kudde, maar de kudde laat hen zijn, jagen er niet achteraan maar geven hen de tijd om te wennen. De volgende dag krijgen ze hooi in een bak naast de ruif of bij de oudjes, de volgende dag scharrelen ze al mee naar de weide. En op het moment dat de dames de eerste keer hengstig worden, dan weet je dat het goed is. Zoals Kato hieronder. En wat ruiken de dames dan lekker, of niet Onyx?

Beste voorbeeld is Anja

Over ezels die het fantastisch doen in de kudde gesproken ... het beste voorbeeld is wel Anja. Anja is een ezel die niet direct opvalt of de aandacht trekt, maar vanaf de eerste dag dat ze hier kwam is ze een onderdeel van de kudde; alsof ze er altijd gestaan heeft. Totaal niet schuw of afstandelijk, maar direct ertussen en doen alsof je niet nieuw bent 😂 Nou Anja heeft dat perfect gedaan.

Hoewel ... niet opvalt? 🤔 Die zwarte randjes aan haar oren maken haar wel een heel mooi ezeltje.

De wilde avonturen van ...

Ramses. We krijgen heel vaak vragen van mensen naar filmpjes over hun adoptieezel. Maar er zijn nog al wat ezels die niets bijzonders doen. Die niet spelen, niet rennen, geen rare trekjes hebben en over het algemeen wat minder opvallen. Ramses is zo'n ezel. Zoals Liliane Blom, adoptiemoeder en vrijwilligster van het eerste uur zo mooi aangeeft: "De mooiste, liefste, beleefdste knapperd van de Ezelshoeve 🫏" En dat is hij. Wist je dat Ramses één van onze eerste vijf ezels is?