De twee gezinnen

Wonder moest herstellen van haar operatie en leren om te gaan met haar prothese. Maar op het moment dat we zagen dat het goed was en goed ging, hebben we mama Char en Wonder bij mama Wendy, Tinkerbell en Peter Pan gezet. Wonder en Peter Pan schelen maar een maand en het mooiste is dat ze samen opgroeien en samen kunnen spelen. In de praktijk blijkt dat ze niet zoveel samen spelen, maar het klikt wel enorm goed tussen de twee gezinnetjes. In de heel koude nachten van de afgelopen week, haalden we Char en Wonder 's avonds nog naar onze quarantaine stal (aan huis), waar we haar prothese afdeden en ze lekker droog en warm konden rusten. Maar 's ochtends gingen ze weer naar de wei om de dag door te brengen met de anderen.

Quincet est formidable

Quincet, onze grote Poitouhengst is misschien wel de mooiste ezel ooit. Als hij voor je uit loopt op weg naar de grote weide of terug, dan krijg je echt zo'n 'OER'-gevoel. Die enorme, 430 kilo wegende kolos die voor je uit schrijdt. Hij loopt niet zoals de andere ezels, want Poitou's hebben hun eigen manier, maar wat een prachtige kerel is hij toch. Hij ziet er fantastisch uit (volgens keuringsartsen van de Poitous) en zit in de kracht van zijn leven. Ondanks dat hij dit jaar al 21 wordt.

Quincet kwam ooit voor Diva, maar nadat Diva overleden was, werd El Niño zijn beste maat. En nu is El Niño overleden. Omdat hij nog steeds een echte hengst is, kunnen we daar niet zomaar een andere ezel bij zetten. We hebben het geprobeerd met Pierrick, maar die is te oud. Je merkte dat hij het gewoon niet aankon. Ook Allegro bleek niet de match waarop wij hoopten en Karma is nog te zwak op haar achterhand. En tsja ... Liv is Liv. En daarom stond Quincet alleen.

Welkom Dahlia!

Onze bevriende Duitse Poitou-arts had een dame met wat hoefproblemen, namelijk Dahlia de la Batie. Dahlia is een 12 jaar oude ezelin die los van haar hoefprobleempjes in de kracht van haar leven zit en op zoek was naar een nieuwe locatie.

Dus hebben we mooie Dahlia opgehaald. Maar dan wordt het spannend. In het ultieme scenario zou ze onmiddellijk hengstig worden bij het zien van Quincet en dan zouden we haar direct bij hem kunnen zetten. En dat gebeurde 🥰 Nadat ze eerst luid balkend de ezels in de stal had begroet, liep ze rustig langs de koer en neuzelde met de jongere kudde. Tot ze bij de wei van Quincet kwam. Op het moment dat ze hem zag en rook werd ze hengstig en niet zo'n beetje ook. Dus hebben we ze meteen bij elkaar gezet. En waar Quincet nog enigszins rustig wilde kennismaken en haar mee uit eten wilde nemen (het blijft een gentleman), wilde Dahlia overduidelijk iets anders van hem. En ook dat gebeurde 😍

De beste filmpjes zijn toeval

Ondanks dat de beheerders langzaam maar zeker geoefende filmers zijn, zijn de beste filmpjes vaak toeval. Wanneer je bijvoorbeeld vanuit je ooghoeken ziet dat Peter Pan en Wondertje aan het spelen zijn en je wilt erheen rennen om het te filmen ... en dan staan er ineens veertig ezels op je pad en mis je het moment. Dus wanneer jullie denken dat we de mooiste momenten filmen, dan heb je het mis. De mooiste momenten mis je altijd net omdat je net te laat bent met je telefoon. Of omdat er een file staat op de Walk of Fame.

Mooie Asna

Wanneer ezels hier langer staan, dan zie je ze veranderen. Zoals bijvoorbeeld Asna, een 28 jaar oude dame die samen met Chico hier binnenkwam. Waar ze in het eerste jaar hier eigenlijk weinig van mensen moest hebben en zichzelf een beetje verstopte in de oudjes-kudde, is zij in het laatste halfjaar sterk veranderd. We merkten het al bij bezoekers, waar Asna zich ineens aanbood om te knuffelen. Tegenwoordig is Asna een enorme knuffel geworden en wanneer je haar eenmaal die aandacht geeft, dan blijft ze terugkomen. Ze heeft zich ontpopt tot een heerlijke en aanhankelijke ezel en wat ziet ze er mooi uit in haar wintervacht 🥰

Sjors en Sjimmie

Via TV programma "Nieuwe Baasjes" vonden Sjors & Sjimmie in 2021 een nieuw thuis, maar helaas verloren de kinderen hun aandacht voor de ezels. Dus kwamen ze terug naar ons. Omdat we zo vol zitten, moeten we de ezels direct bij binnenkomst in de kudde plaatsen en tot onze verbazing (niet echt 😉) gaat dat altijd perfect. Maar het blijft bijzonder hoe rustig de kudde op de nieuwe bewoners reageert en hoe snel ze opgenomen zijn en ook hoe snel ze zelf wennen.

We hebben al een nieuw adresje voor Sjors en Sjimmie in de planning, dus het gaat helemaal goedkomen met die twee.

Louise to the rescue

Nina was geboren in de weide waar ze nog steeds stond, maar haar moeder was overleden. In heel haar leven had ze dus niets anders gezien dan haar moeder en de wei waarin ze stond. Dus ze vond het heel spannend toen Louise daar ineens bij kwam. Prachtig hoe rustig Louise haar benaderde en hoe ze meteen Nina lekker volgde door de weide. Zo van: "Jij bent toch ook een ezel?" Daarna begon Nina voorzichtig achter Louise aan te stappen (zie foto) en een dag later waren ze al onafscheidelijk. Heb het fijn samen!

Welkom Sylvester en Shanti

Soms red je ezels waarvan de baasjes niet doorhadden hoe sterk ze de ezels verwaarloosd hadden. Sylvester en Shanti bijvoorbeeld. Ze stonden op het enige droge plekje: een berg mest met een laagje stro erop in de stal. De rest was onbegaanbaar. Hun hoeven waren enorm slecht en leken wel met een bijl gedaan. Afgelopen weekend zijn onze hoefsmeden geweest voor de hele kudde en het is Tom bij beide gelukt om ze in één behandeling terug te kappen tot normale hoefjes! Met name Sylvester zal wel even moeilijk lopen, want zijn hoefjes waren helemaal vergroeid met white-line-disease. Dan maar een paar dagen op de pijnstillertjes. Welkom Sylvester (rechts 14 jaar) & Shanti (links 15 jaar)😍

Over nalaten en zo

Omdat wij steeds meer vragen krijgen in verband met legaten en nalatenschappen hebben wij hiervoor een pagina op de website gemaakt en een flyer. Dit is voor ons nieuw, maar we zullen vanaf heden ook regelmatig een post op de sociale media zetten om dit onder de aandacht te brengen.

Een laatste gebaar van liefde voor ezels

Een nalatenschap is een bijzondere manier om je liefde voor de ezels voor altijd vast te leggen. Het stelt ons in staat om de zorg voor deze bijzondere dieren door te zetten, zelfs wanneer je er zelf niet meer bent. Elke gift, groot of klein, maakt een wereld van verschil. Met jouw steun kunnen we blijven zorgen voor ezels die het hard nodig hebben. Meer weten hoe jouw nalatenschap een verschil kan maken? Vraag dan ons informatiepakket aan of maak een afspraak voor een persoonlijk gesprek. Druk op de link 'lees verder' om naar de nalaten-pagina te gaan.

Donna, ons schaapje

In de twintig jaar stichting hebben we ook altijd wat schaapjes gehad. Die diertjes worden nog flink oud! Pietertje, onze blinde Falabella, heeft nog een tijdje bij de schaapjes gestaan, wat eigenlijk perfect ging. Maar uiteindelijk blijft er altijd eentje over ... en dat was Donna, 16 jaar nu. Omdat we vinden dat ook schaapjes niet alleen mogen staan, hebben we een adresje gezocht waar ook één schaapje stond, met wat bokjes en geitjes. Hier mag Donna haar laatste jaren slijten.

Jules to the rescue

Vorig jaar hebben we Bobbie en Timmie doorgeplaatst, maar Timmie kwam te overlijden. Daarom moest er een ezel to the rescue en dat was Jules. Jules was samen met Donkey en Kato (moeder en dochter) binnengekomen en waar die laatsten onafscheidelijk zijn, liep Jules al meteen in de kudde en keek niet meer naar Kato en Donkey om. Jules is een evenwichtige, rustige ezel en dat is precies wat Bobbie nodig heeft. Want Bobbie is onzeker en een heel zachte ezel. Timmie was altijd zijn held en zijn veiligheid. Maar dit is helemaal goed gekomen. Wij krijgen na plaatsing van een ezel altijd nog feedback achteraf in woord en film en het is een match die 2 🥳

Liefde, respect & verbinding

Alles draait hier om Liefde, Respect en Verbinding. Wat past daar nu beter bij dan een huwelijksaanzoek? Eigenlijk stond Oma Flubbertong hierbij in de hoofdrol, maar ja ... een ezel blijft een ezel hè 😉 Op het moment suprême trapte Oma de ballonnen weg en peerde ze er tussenuit. Nou, de gedachte was leuk en eind goed, al goed: Esther heeft "JA" gezegd en daarna nog gekroeld met Oma Flubbertong, met haar kroontje 🥰 En met Tijme natuurlijk.

Melchior

Het gaat niet goed met Melchior, onze kuddeleider. Door de chronische hoefbevangenheid is één van zijn hoefbeentjes zover gekanteld, dat het niet meer dragelijk was. Het andere hoefbeen was 'opgevreten' door de ontsteking (ostheolyse). Melchior, die altijd samen met de baas het hekje voor het avondbuffet openmaakte. Afgelopen donderdag is hij aan zijn laatste reis begonnen. Wat zullen we deze kanjer gaan missen 😢

Babs to the rescue

Noortje van in de 20 was haar mama verloren en stond sindsdien alleen. Babs was klaar in de kudde: totaal in evenwicht en niets meer te leren en dus was het tijd voor een nieuw liefdevol ezeladres waar ze privé aandacht krijgt. Babs was hier samen met Harry gekomen, maar die twee hadden helemaal niets met elkaar. Harry heeft zich onmiddellijk tot de jonge gasten gewend en Babs liep dus op zichzelf in de kudde. Nu dus naar een prachtig plekje, naar mooie Noor. En het gaat perfect!

eDigit voor Molly

18-02 kwam eDigit langs, de mobiele röntgenwagen. Voor het voorknie van Molly, de knieën van Karma, de sinussen van Pierrick, de achterhoef van Allegro en de voorhoeven van Dahlia. We doen dit om de voortgang te kunnen meten en in het geval van Molly: om te zien hoe haar botten genezen. Ze staat al vele weken op stalrust en wordt daar niet vrolijk van. Maar de wond geneest mooi en we hebben de beelden en het verslag naar professor dr. Ann Martens van de Ugent gestuurd. Zij heeft de operatie uitgevoerd en was tevreden met de röntgenfoto's. Molly mag meer loopruimte krijgen en over een week of 6 mag ze ook naar de wei.

De andere uitslagen waren wisselend. Pierrick niets bijzonders, Karma's knieën zagen er goed uit, Allegro's hoefwand ziet er niet zo goed uit, na de doorgebroken hoefzweer, en Dahlia's hoeven zagen er ook minder uit dan gehoopt. Haar tijdelijke hoefijzertjes blijven er voorlopig nog onder.

Zover niets nieuws

Voor de trouwe lezers zal het opgevallen zijn, dat er tot nu nog geen grote veranderingen in de nieuwsbrief staan. Waar blijft de kanteling? Nou hier komt'ie dan:
Na twintig jaar met alleen vrijwilligers gewerkt te hebben gaan we mensen aannemen. Geen betaald directeur of iets dergelijks, maar coördinatoren. Dit is door de drukte en het vele werk noodzakelijk geworden om te zorgen dat de dagelijkse werkzaamheden beter op elkaar afgestemd worden. Wat is de rol van een coördinator? Het is geen hiërarchische positie, geen baasje. Het simpelst gesteld is dat de dagbeheerder verantwoordelijk is dat de dag tot een goed einde komt en de coördinator zorgt dat de maand tot een goed einde komt. Kennisoverdracht van dag(beheerder) naar dag(beheerder), 't Gebalk, rondleidingen, voorraadbeheer enz.

Welkom George

George, op de foto hierboven rechts, wordt de eerste coördinator. Na 22 jaar bij dezelfde baas gewerkt te hebben heeft hij ontslag genomen en komt hij vanaf 1 maart in dienst van de stichting. Welkom George en veel succes met je nieuwe droombaan.

Dromen komen uit

Al heel veel jaar dromen wij van de wei achter ons, de grote wei van 'Buurman Harry'. We mochten er al regelmatig onze ezeltjes een periode op zetten, maar ja een boer is een boer. Grond verkopen doen ze nooit. Echter door de groei van de stichting begon die wei eigenlijk wel essentieel te worden voor de toekomst van de stichting ... Deze maand is het beslecht! Met een handshake hebben we de koop besloten en is de wei (straks) van ons. Serieus? Ja, echt waar. Uiteraard tegen een topprijs, maar we hebben geen keuze. Buurmans grond komt maar één keer te koop en er waren nogal wat gegadigden. Rest ons: hoe gaan we het geld genereren, want het is geen klein beetje.

Crowdfunding?

Veel mensen reageren vaak dat je dan een crowdfunding moet starten, maar wanneer ik eerlijk ben ... heb ik daar niet zoveel mee. Ik heb sites bekeken waar je een crowdfunding kunt starten en de topics die erop staan zijn niet in vergelijking met wat wij nodig hebben. Plus het zijn er honderden, want je start tegenwoordig voor alles een crowdfunding op 🤔 Zoals je de Ezelshoeve kent: dit is niet onze manier, dus doen we het op iets dat aansluit bij ons gevoel. Onder de knop bovenaan deze nieuwsbrief zit een betaalverzoek (tikkie) waarmee gericht gedoneerd kan worden om deze toekomst te verwezenlijken. Hierdoor zie je helaas niet hoeveel procent van het totaal bedrag al gehaald is en ook het totaal bedrag niet. Maar ik ga jullie hierover informeren in onze maandelijkse nieuwsbrief en via de sociale media kanalen. Voor mensen die een idee willen hebben van de totale kosten: de wei is 20.000 m2 en de kosten van landbouwgrond in Baarle-Nassau kun je googlen. Of stuur een e-mail.

Fotosessies

En toen stapte Isabel Erkemeij van Soulmates Images ons erf op en werd enthousiast over de ezels en wat wij doen. En dan vraag je je misschien af: "Wie is dat?" Dat is een fotografe die de verbinding tussen mens en dier vastlegt.
Eh ... de verbinding tussen mens en dier? Dan ben je hier op het goede adres! Zij heeft aangeboden om als vrijwilliger een fotoserie voor ons te maken en samen hebben wij bepaald dat dit een serie wordt van mensen met ezels. Vrijwilligers met hun favoriete ezel, maar ook adoptieouders met hun adoptiekind. Dit is een project dat waarschijnlijk een jaar gaat duren en de beelden gaan we gebruiken voor onze nieuwe campagne, voor een kalender en uiteraard krijgen de menselijke onderwerpen van de foto's hun mooiste foto op canvas (tegen een vergoeding).
Dus: ben je een adoptieouder en wil je in deze campagne meedoen en een fantastische foto laten maken van jou en je ezeltje: meld je aan. We gaan een aantal dagen daarvoor reserveren, die we nu nog niet weten 🤗 De foto onderaan is één van de foto's uit de serie, namelijk van Marinus van Nistelrooij, oud eigenaar van Melchior, samen met Melchior. Als je op de foto klikt kom je op de website van Isabel Erkemeij.