Over zonnen, spelen, nieuwe huizen en terugkomers
Nieuwsbrief maart 2024

Het is eindelijk lente

Okay. Het is lente. En nu? Hahaha, lente wil zeggen: nog meer spelende ezels, nog meer zonnende en rustende ezels, minder water en blije(re) vrijwilligers. Voor ons is dat elke dag genieten, maar voor de mensen die onze filmpjes elke dag kijken zal het misschien wat 'saai' zijn 🤔. "Alweer spelende ezels?" Het is zóóó genieten als je blije en genietende ezels om je heen ziet. Zo zal het ook voor jullie als lezer zijn, neem ik aan. La Vie Est Belle als de mensen en dieren om je heen blij zijn en genieten. Dan kun je toch alles aan?
Het water-probleem begint steeds minder een probleem te zijn. Hoewel in het bos nog paden onder water staan, beginnen onze weiden aardig droog te worden. Dat betekent dat we ons moeten gaan voorbereiden op een extreem droge zomer. We durven er niet op te gokken dat de droogte van de zomer van 2023 een eenmalig extreem was. Dus de komende maanden gaan we een sproei-installatie aanleggen, iets wat we vanwege de hoge kosten nog niet eerder (afdoende) gedaan hebben. Maar zoals gezegd: we moeten voorbereid zijn op meer extreme droogte. Mochten jullie ons hierin willen steunen dan kan dat middels onderstaand betaalverzoek. Iedereen alvast bedankt voor jullie steun. PS. Je kunt het bedrag uiteraard aanpassen en foto is van niet hier, maar het gewenste resultaat 😁

Hoe gaat het met Loulou?

Nou, ongelofelijk goed! Op de eerste dag, dat ze met Liv in de kudde geplaatst werd, vond ze het nog allemaal erg spannend. Ze zocht haar veiligheid bij Liv door haar af te schermen voor andere ezels. Maar Liv had eigenlijk vanaf de eerste seconde geen last van of angst voor al die andere ezels. In de twee dagen daarop weekte Loulou zich helemaal los van Liv. Dat was wat we wilden zien, want Loulou zou nog terug naar haar eigenaresse moeten, maar zonder Liv. Loulou ontwikkelde zich in twee dagen zo goed, dat ze als een jonge ruin begon te spelen. Dames spelen niet ... nou Loulou wel en Robin (op foto rechts) was een gewild slachtoffer.

Op het erf

Normaal is het erf het terrein van Lola van de Ezelshoeve 😅 en zij zit graag op de picknick-tafel, want dan heeft ze overzicht en kan ze uren ezeltjes kijken. De ezels komen dan ook één voor één even Lola kijken. Maar de laatste weken stonden Brahma en Johnny in de quarantaine stal en op het erf. Hierdoor kon Lola niet meer op het erf zijn. Maar nu ze doorgeplaatst zijn, zullen alle bezoekers weer kennis (moeten) maken met Lola!

Johnny en Brahma

Hoe gaat het nu met Johnny? Hij was gecastreerd maar één bal zat te hoog en Johnny was sterker dan de narcose, wanneer je daar aan kwam. Dus moest hij een paar weken daarna weer gecastreerd worden. Maar vanwege zijn 'wonden' wilden wij hem niet in de natte en modderige weide zetten. Daarom maar in de quarantaine stal en op het droge erf. Omdat wij hem wilden matchen aan Brahma hadden we die laatste er ook bij gezet. Maar Brahma vond in het begin het voer belangrijker dan Johnny 😋

Jessie en Amber gaan terug

Jessie en Amber, die we vorige maand met spoed ophaalden omdat het baasje in het ziekenhuis lag (met lage verwachtingen), konden weer terug naar huis. Het baasje was weer thuis en ondanks zijn hoge leeftijd kan hij nog goed voor zijn meiden zorgen. Met 60 jaar ezel ervaring moet dat ook wel. Maar we hebben "tot ziens" gezegd, omdat er een dag komt, dat de mooie dames terug naar de Ezelshoeve komen.

Pietertje 🤟🏼

Pietertje stond al geruime tijd hier. Het is een blinde Falabella uit een inbeslagname. De ogen waren dermate grote etterende wonden, dat we ze operatief hebben laten verwijderen. Hij was al blind maar hij heeft nu geen wonden en pijn meer. Toen zijn kleine kudde langzaam doorgeplaatst was, hebben wij hem bij onze twee schaapjes gezet. Hij vond de schaapjes prima en dat schaapjes vonden hem ook okay; Hun weitje is 'klein en afgebakend' en dus voor een blinde pony perfect. En hij is net zo groot als de schapen. Na een paar dagen vonden ze elkaar helemaal leuk en wat is er nou fijner dan om lekker in het stalletje op een schapendeken te rusten? Nou op een levend schaap! 🤪

De Speelweide

We dopen de 'Grote Weide' om in de 'Speelweide'. Wordt er in andere weiden dan niet gespeeld? Oh ja hoor, maar elke ezel die we in de Speelweide plaatsen gaat onmiddellijk spelen. Zo ook de grote Poitou's. Omdat hun weide nog voor een deel nat en modderig was, hadden we hen in de Speelweide gezet. En prompt beginnen ze te spelen. Naderhand kwamen ze nog even aan het draadje naar de ezels kijken en even knuffelen met de baas. Maar ze vonden het heerlijk om even de benen te kunnen strekken.

Lente perikelen

Zoals gezegd: het is lente. Alle ezels reageren anders op die eerste zonnestralen. De jonge gasten gaan spelen, de oudjes staan vaak te soezen op de koer en Dieske (foto hieronder) gaat er languit voor liggen. Ricky doet dat ook, maar die gaat dan helemaal plat liggen, waardoor de beheerder zich vaak een hoedje schrikt. Maar dan ligt hij gewoon heerlijk te genieten.

Happy accidents

Wij zijn van de 'happy accidents'. Bijvoorbeeld wanneer een bezoeker per ongeluk het hek van het erf opent en Brahma laat ontsnappen. Wanneer je dan vrijwilliger Nordin de opdracht geeft om Brahma te vangen krijg je hilarische momenten ... én leuke filmpjes. Brahma was gewoon met Nordin aan het spelen en rende rondjes door de weide om Nordin heen. Lancelot deed natuurlijk meteen mee. Wanneer ze dan langs vrijwilligster Sanne rennen en zij gewoon blijft filmen (ipv Nordin te helpen) 😂 Nordin kon er mee lachen en hoefde niet meer naar de sportschool 😥

Rustige dagen

In het begin van de lente zijn er ook altijd heerlijk rustige dagen. Het voordeel van die dagen is dat er dan eens andere ezels naar voren komen in de filmpjes. Ezels die vaak niets bijzonders doen, maar gewoon ZIJN 🙏🏼Op de foto hieronder bijvoorbeeld liggen Tessa (voorgrond) en Franse Liesje heerlijk te rusten.
We krijgen wel vaker de vraag om de ezels die niet veel voorkomen in de filmpjes te verwerken. Tsja, dat is gemakkelijker gevraagd dan gedaan. Vaak ontstaat een filmpje door iets dat er gebeurt op dat moment. In het heden. Maar we gaan het zeker proberen om de onbekenden wat meer naar de voorgrond te brengen.

Nog een flessenveulen komt terug: Cis

Na Liv komt ons tweede flessenveulen Cis terug. Cis en Liv stonden destijds samen bij Gwain en Avalon met hun veulens Little Storm en Bliksem. Cis werd doorgeplaatst naar een zorgboerderij, maar zoals het een goed flessenveulen betaamd: ze was niet zo in balans of opgevoed als Bliksem. Teveel mens gericht en verwend. Het zijn ezels die denken dat ze met alles wegkomen en dat was niet de plaats voor zo'n ezel. We merkten aan niets dat Cis en Liv elkaar nog herkenden, maar we achten het wel waarschijnlijk. Nu mag Cis hier wat manieren leren en zal ze doorgeplaatst gaan worden naar een nieuw liefdevol ezeladres met mensen die wat sterker in hun schoenen (communicatie) staan.

Het was eerst even onrust, toen we met name Cis in de kudde zetten. Zij rende en vond het maar raar. Later op de dag keerde de rust (zoals altijd) weder en gaven we ze allemaal wat hooi op de weide. Nou Cis is terug en joeg iedereen weg bij haar plukje hooi en niet op een vriendelijke manier. Het is gewoon een verwend nest van nog geen 4 jaar oud! 😅 Je bent welkom hoor.

Loulou neemt mee ...

Loulou zou terug naar huis gaan, maar ze gaat niet alleen. Loulou neemt mee: Choco, Valerie en Rico. Die laatste twee zijn de 'perfect match' van de laatste maanden en Choco begon steeds meer op te leven. We hadden kunnen proberen om alle vier de ezels in de ambulance te proppen 🙄, maar wanneer de eigenaren met een trailer ze op komen halen is het natuurlijk nog beter.

Onze vrijwilliger George wilde graag een keertje mee om te zien hoe een doorplaatsing in zijn werk gaat. Stiekem wilde hij gewoon even zijn ogen uitkijken over wat een prachtige plek het daar is, voor ezels en voor mensen. George moest natuurlijk wel van alle ezeltjes afscheid nemen 😍 In de dagen daarna werden wij voortdurend op de hoogte gehouden hoe het met hen ging. Dit wilden wij graag vanwege Choco. Maar ze doen het perfect daar en zijn daadwerkelijk één geworden. Eén kleine kudde.

Welkom Joyce

28 jaar oude Joyce moesten we ophalen omdat haar mensen naar een woonwijk verhuisden. Ze had 27 jaar op datzelfde adresje gestaan, vaak alleen, soms met een ezeltje of pony erbij. Joyce is een moorkopje, oftewel: ze heeft in plaats van de witte meelsnoet een zwart neusje.

Direct bij aankomst bleek Joyce een heel straffe madam te zijn. Een voor-niks-nie-bang ezel 😂 Ze liep dapper tussen de hele kudde door naar haar nieuwe weitje (waar Jessie en Amber op haar wachtten). Omdat ze nog niet volledig geënt was, moest ze eerst even apart voordat ze de kudde in kan. Tot onze verrassing werd deze oude dame de volgende dag meteen hengstig ... 😱

Bartje ... of zeg maar BART

Daarna haalden we Bartje op aan de kust. Bartje (20 jr) heeft altijd met een pony op een dijk gelopen. Het nadeel van een ezel en een pony samen is altijd hetzelfde: de ezel is veel te dik. Ondanks zijn gewicht kon hij rennen op de steile zijdes van die dijk, ongelofelijk! We hebben Bartje bij Jessie, Amber en Joyce gezet en dat ging meteen heel goed. Joyce is zoals gezegd een straffe madam en maakte meteen kennis, maar na een paar dagen waren het Jessie en Bartje die veel samen waren. Dus alle dames vinden het helemaal okay als je wat te dik bent 🤔

En hoe gaat het met Liv?

Nu Loulou terug naar huis was, waren we benieuwd hoe Liv daarop zou reageren.
Nou ... zo:

Oftewel ze miste Loulou geen seconde en genoot van de ambiance op de Ezelshoeve. De mensen en alle ezels om haar heen vindt ze helemaal super. Met name die combi. Wanneer René weer eens een filmpje maakt wordt hij altijd verrast door een nieuwsgierige Liv die vlak achter hem staat. Ze vond het ook erg leuk om Ingrid weer even te zien, want Ingrid en Jacqueline waren de 'moeders' die haar de fles gaven (ook in de nacht). Maar Liv doet het top 👊🏼

Lena en Marie komen terug

En toen kwamen Lena en Marie terug naar huis. Deze twee prachtige witte dames kregen geen contact met hun eigenaren (of omgekeerd) en hun mensen besloten afstand te doen. Vrijwilliger Wim en P-P hebben ze toen maar opgehaald en we hebben ze meteen in de kudde gezet. De twee zussen (want zo lijkt het) zijn onafscheidelijk en hebben inderdaad minder met mensen. De kudde vond hen echter prachtig! Net twee sneeuwwitte eenhoorntjes 😍 Het gevolg was dan ook dat alle ruinen uit de kudde achter hen aan stapten de hele weide door. De volgende dagen waren ze alweer in de kudde versmolten en bijna onzichtbaar. We moeten er toch iets aan doen om te zorgen dat ze wat mensgerichter worden.

Alizee en Pierrick

Franse namen voor twee Franse giganten. Pierrick, een 22 jaar oude ruin en Alizee, een 14 jaar oude ezelin zijn beiden Poitou ezels. Pierrick 87,5% en Alizee 100%. Hun mensen waren hier op een open dag en zagen hoeveel liefde en respect wij voor de Poitou's hebben. Toen hun stal plaats moest maken voor een mantelzorgwoning was er maar één plek waar ze naartoe mochten.

Pierrick is net zo groot als Quincet alleen lijkt zijn kop nog groter. Hij is een jaar ouder dan Quincet. Alizee heeft de karakteristieke Poitou-vacht. Dreadlocks tot de bodem. Dit hoort zo en dit maakt het ras ook zo bijzonder. Toen Pierrick 10 jaar was plaatsten zijn mensen Alizee als vriendinnetje bij hem. Zij is dus al 13 jaar met hem samen. Alizee is 100% Poitou en pas 14. Quincet is 100% Poitou en nog hengst 🤔 Wat zou Pierrick daarvan vinden?

Lieve Lena komt terug

Hadden we lieve Lena net doorgeplaatst naar ezelin Nono ... gaat die laatste over de regenboogbrug🥺 Voor haar mensen was dit de tweede keer in korte tijd en ze wilden niet meer. Daarom hebben we Lena terug gehaald. Omdat ze nu al haar entingen heeft, hebben we haar meteen de kudde in gedaan. Welkom terug schat!

Johnny en Brahma gaan

Johnny is twee keer gecastreerd (?), maar hij is nou klaar. De wonden zijn genoeg genezen om terug naar huis te gaan en de laatste zorg thuis te krijgen. Brahma en hij doen het goed samen en zij gaan het nog heel leuk krijgen op het adresje in Zeeland. Johnny had moeite met afscheid nemen van alle vrijwilligers en Brahma moest nog even cadeautjes kopen voor zijn nieuwe mens 🥰

Bedankt!

Bedankt voor alle mooie donaties, alle adopties en alle mooie ontmoetingen. Ezelmensen zijn mooie mensen en elke dag zijn er meer dan een paar bezoekers! Hiervoor doen we het ... maar omdat wij een 100% vrijwilligers organisatie zijn ... hebben we meer vrijwilligers nodig. Met name op zondag. En zaterdag. En ...

P.S. Hulp voor mishandelde, verwaarloosde, zieke en oude ezels blijft nodig. Ook in Nederland. Help alsjeblieft mee met een gift, of nog leuker: neem een adoptie! Hiermee verbind je jezelf aan één specifiek ezeltje ❤️

     

Anbi
Stichting de Ezelshoeve, Goorweg 3, 5111CR Baarle-Nassau, T: +31 627 136 736,
KvK: 18077520 - IBAN: NL88 RABO 0105 5492 15 - BIC: KREDBEBB
ezelshoeve@hotmail.com | www.ezelshoeve.nl
Bekijk de webversie - Voorkeuren beheren of uitschrijven